• Co można robić na tydzień przed ślubem? Oczywiście – szykować się do tego wydarzenia. Ale można też pożyczyć samochód od przyjaciela i potajemnie udać się do Szkocji na poszukiwanie dawno niewidzianego brata. • Rodzeństwo Cliburn, dwud­zies­tole­tnia­ Karolina i jedenastoletni Jady, nie chcą się rozstawać. Jednak ich macocha i narzeczony Karoliny już zaplanowali ich przyszłość. Karolina zamieszka po ślubie tylko z mężem, zaś Jody wyjedzie z macochą do Kanady. Oboje buntują się przeciw narzuconej im woli i oboje tęsknią do domu na greckiej wyspie, gdzie spędzili najszczęśliwsze lata z ojcem. Wyjazd do Szkocji w poszukiwaniu najstarszego brata jest aktem desperacji. Ale Angusa tam nie ma, zaś Karolina i Jody mają poważne kłopoty – niespodziewana śnieżyca na kilka dni odcina Szkocję od świata. Z pomocą przychodzi im niezbyt uprzejmy właściciel farmy, na której terenie utknęli. • Jak to u Rosamunde Pilcher – spora dawka emocji i rozterek, a wszystko w pięknej szkockiej scenerii. • Przyjemna, lekka lektura.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo