• Świetna książka ! • Polcem wszytskim, szczególnie tym, którzy mają ochotę poznać historię, silnej kobiety,która musiała trafić do psychiatryka, by przejrzeć na oczy i zacząć żyć swoim życiem, pozostawić dramatyczną przeszłośćza sobą. • Zacząć żyć w rzeczywistości. • Pokazuje jak bardzo najbliższe osoby,potrafią nam zrujnować doszczędnie życie, z szyderczym uśmiechem na twarzy. • Brak akceptacji,samotność, coś co może wymknąć się spod kontroli i zamknąć nas samych w sobiena kilka,a nawet kilkadziesiąt lat to jest to z czym główna bohaterka miała nieprzyjemność przeżyć i stoczyć wieloletnią walkę. • 10/10 !
  • Bestseller numer 1 w Wielkiej Brytanii • Kontynuacja tragicznej autobiografii Tylko nie mów mamie, bestsellera z 1. miejsc brytyjskich list przez wiele tygodni. • Myślała, że wreszcie jest bezpieczna. Że znowu może być dzieckiem. Ojciec, który ją gwałcił przez osiem lat, trafił do więzienia. Teraz wraca do domu…
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo