• Bracia MacManus przez przypadek wdają się w bójkę w barze. Niestety, zadzierają z ludźmi, którzy nie dadzą sobą pomiatać. Gdy do Connora i Murphy’ego przychodzą bandyci i chcą się zemścić, młodzi mężczyźni nie dają się zastraszyć. Connor ratuje z opresji Murphy’ego, a ten okrada bandziorów i ucieka. Bracia stawiają się dobrowolnie na policję i przyznają do tego, że to przez nich bandyci nie żyją. Media nadają im tytuł „Święci z Bostonu” i młodzi Irlandczycy postanawiają, z boskim przyzwoleniem, że oczyszczą miasto z mafii. • Święci z Bostonu z 1999 roku to film sensacyjny, w którym nie brakuje scen akcji i rozlewów krwi. Główni bohaterowie wymierzają sprawiedliwość na własną rękę, ale widzą w tym boskie przyzwolenie. Obaj są bardzo religijni i dokładni w swych działaniach, a braterskie więzi są dla nich najważniejsze na świecie. • Oprócz tego, że momentami film wygląda, jakby kolejne sceny były do siebie niedopasowane i bywa dość krwawo (i czasem bardzo nierealistycznie), nie brakuje też humoru, a akcja aż kipi. Główni bohaterowie mają dużo szczęścia, ale też uroku. To inteligentni, przystojni, czarujący mężczyźni, od których nie można oderwać wzroku. Nie ma się zresztą co dziwić, główne role otrzymali Sean Patrik Flanery (Connor) i Norman Reedus (Murphy). Dodajmy do tego jeszcze fenomenalnego Willema Dafoe i tworzy się obraz, obok którego nie można przejść obojętnie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo