14.07.2013Przygoda z Sherlokiem

Jak pewnie wielu z was zauważyło, to w ostatnim czasie bardzo popularną postacią literacką stał się Sherlock Holmes. Ciężko jest mi powiedzieć od czego się to zaczęło, ale można go znaleźć nawet w lodówce! Najpierw mieliśmy film z Robertem Downey Jr. i Judem Law. Przyznaję, filmy były nawet niezłe (zwłaszcza pierwsza część), aczkolwiek od treści książki odchodziły dość znacznie.
Jakiś czas potem natknęła się całkiem przypadkiem na brytyjski mini serial o barwnym tytule "Sherlock", który przenosi naszego bohatera do XXI wieku. Watson pisze bloga o naszym detektywie, a on sam nie rozstaje się z komórką. Myślę, że tu mamy trochę więcej z opowiadań, aczkolwiek mówiłabym raczej o luźnej adaptacji. Mimo wszystko trzymał poziom i czekam na kolejne trzy odcinki.
Potem znowu natknęła się na kolejny serial o Sherlocku "Elementary", tym razem produkowany przez Amerykanów. I tu nie dość, że akacja dzieje się w XXI wieku, to na dodatek w Nowym Jorku, a Watson jest kobietą, która była jego partnerem w uzależnieniu. Bowiem Sherlock to narkoman po odwyku. Motywy z opowiadań, jak najbardziej można odnaleźć i serial nawet jest znośny.

Te wszystkie przypadki uświadomiły mi, że owszem, czytałam opowiadania Conan Doyla, ale nigdy nie zrobiłam tego po kolei. Postanowiłam więc zmierzyć się z nimi wszystkimi we właściwej kolejności, aby wątki sobie mniej więcej poukładać.
Skończyłam czytać Przygody Sherlocka, gdzie jak wiadomo znajduje się opowiadanie "Ostatnia zagadka". Muszę powiedzieć, że na chwilę obecną jestem bardzo rozczarowana tym opowiadaniem. Jak pierwszy raz go czytałam, to była pod wrażeniem. Jednak po spotkaniu z wersją telewizyjną pojedynku między Moriartym a Sherlockiem, to ta książkowa była.. taka jałowa. Nie było w niej żadnego napięcia, które odnajdywałam we wcześniejszych opowiadaniach. Było mi trochę smutno, nie dlatego że główny bohater zginął w wodospadzie, ale dlatego że to było takie sobie. Miałam wrażenie, że Holmes na to po prostu nie zasłużył.
Mam nadzieję, że autor go uratuje w kolejnych tomach, które już na mnie czekają.

Komentarze

Brak komentarzy


Dodaj komentarz
Magda
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo