17.05.2016Młodości szczęśliwa - wspomnień czar

„Młodości szczęśliwa” to pierwsza część cyklu opowiadań “Zza zasłony czasu”, których autorem jest Zdzisław Brałkowski. Książka składa się z kilkunastu rozdziałów, z których każdy oscyluje wokół jakiegoś bardzo ciekawego wydarzenia, ewentualnie dłuższego wątku z życia autora. Już same tytuły rozdziałów wskazują, iż fabuły tych opowiadań umiejscowione są w okresie dzieciństwa i szkolnej młodości. W książce widzimy następujący chronologiczny układ kolejnych rozdziałów: Kolonie, Pożar, Podchody, Lekcja geografii, Nauczyciel ma zawsze rację!, Maderacy, Nago, Ruskie przyszli!, Egzaminy wstępne, Profesor Dzik, Wranglery, Pan Czterdziestka, Egzamin dojrzałości.

Spójrzmy na jeden z rozdziałów - “Wranglery”. Tutaj autor wspomina czasy, gdy porządne, dżinsowe, zachodnie spodnie można było kupić tylko w Peweksie za dolary (lub bony). Spodnie takie stanowiły dobro luksusowe, dostępne wyłącznie dla nielicznych, czym można było szpanować i wyróżnić się w tłumie innych nastolatków. Zdzisław, aby mieć takie spodnie, przez prawie miesiąc pracował jako sezonowy ochotnik w Zakładzie Zieleni Miejskiej i dźwigał ciężkie betonowe bloczki, dzięki czemu mógł u cinkciarza wymienić złotówki na bony. Cały miesiąc pracował na jedne spodnie. Tak kiedyś było. Dziś nie do pomyślenia, jako że takie spodnie to kilka godzinówek.
tylkorelaks.pl

Komentarze

Brak komentarzy


Dodaj komentarz
Psychoskok
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo