Anegdoty prezydenckie

Inne tytuły:
Anegdoty prezydenckie. T. 1
Autor:
Longin Pastusiak
Wydawca:
Dom Wydawniczy Bellona (1991-2004)
Autotagi:
druk
Więcej informacji...
3.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Tytuł profesora nie gwarantuje dobrej lektury. Książka Longina Pastusiaka oszałamia ilością zebranych faktów i niestety na tym koniec plusów. Napisana jak podręcznik historii dla 6-klasistów z anegdotami o smaku wojskowych sucharów. Karol Strasburger prowadzący Familiadę to przy tej narracji mistrz dowcipu i intelektu. W książce dużo błędów chro­nolo­gicz­nych­, merytorycznych i zbędnych powtórzeń. Amerykańskim prezydentom, którym my Polacy mamy co zawdzięczać np. Wilsonowi p. Pastusiak nie poświęca w temacie naszego kraju ani jednego zdania. Wygląda to wręcz niesmacznie aby nie wspomnieć o roli administracji waszyngtońskiej w odzyskaniu przez Polskę niepodległości czy zrzuceniu jarzma komunizmu. Były wpływowy członek PZPR nie umie się uwolnić od piętna komunizmu. Szkoda bo wiedza faktograficzna ogromna. Niestety nota tylko 3.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:Anegdoty prezydenckie. T. 1 Anegdoty prezydenckie Tom pierwszy Anegdoty prezydenckie. 2
Autor:Longin Pastusiak
Wydawca:Dom Wydawniczy Bellona (1991-2004)
ISBN:83-11-07895-5 83-11-09147-1 83-11-09151-X 83-11-09922-7 83-11-09922 83-11-09152-X
Autotagi:biografie dokumenty elektroniczne druk elementy biograficzne książki literatura zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 21 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo