Wakacje nad Adriatykiem

Autor:
Zofia Posmysz (1923-2022)
Wyd. w latach:
1970 - 2017
Wydane w seriach:
Proza PL
Znak Litera Nova
ISBN:
83-88526-59-6, 978-83-240-3804-6
83-240-3804-6
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
Więcej informacji...
4.0 (3 głosy)

Jak daleko może posunąć się człowiek - w okrucieństwie i miłości? Dwie kobiety, które trafiły do piekła. Pierwsza wierzy, że uda jej się przeżyć. Druga nie ma nawet nadziei. Choć wcześniej się nie znały, zaczyna je łączyć szczególna więź. Silniejsza wie, że musi uratować słabszą. Zrobi dla niej wszystko. Nawet to, do czego w innym czasie nie byłaby zdolna. Ale czy da się uratować kogoś, kto sam wydał na siebie wyrok? Powieść o niezwykłej relacji dwóch kobiet, oparta na wstrząsających wydarzeniach z życia Zofii Posmysz; zaskakująco nowoczesna i odważna. Na nowo odkryte arcydzieło polskiej literatury - historia, która zostanie z Tobą na zawsze.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Musiałam przetrawić, przemyśleć, spróbować zdystansować się - daremnie. • Czy jest możliwe aby tęsknić do życia w Auschwitz? Czy zanim ktoś wymyślił syndrom sztokholmski nie powinno mówić się o syndromie oświęcimskim? Mam na myśli "kluby", w których spotykali się byli więźniowie by snuć opowieści o dobrych "Rycerkach i Rycerzach" • Czy ma prawo - ludzkie, czy boskie prawo - czuć się lepszym ten, który się poddaje, nie wchodzi w układy, nie chce walczyć o "życie za wszelką cenę"? Czy nie grzechem jest karanie się samemu za winy, których się właściwie nie popełniło? • Za autorką powtarzam pytanie "Kim są i kim byli, ludzie wciągnięci w służbę zbrodni." Jeśli byli zbrodniarzami to pewnie śpią spokojnie i bez wizji - nie maja bowiem poczucia winy i sumienia. "Cierpienia moralne przypisane są do małych i słabych, niech będzie policzone na dobro, to że cierpią" • Autorka opisała obóz koncentracyjny w Auschwitz jako Kolonię Imperium Rycerzy Trupiej Czaszki - nowych Nibelungów. W Koloni jest więc Ulica, Rynek, Łaźnie, Skład Odzieży, Łąka. Więźniowie to Karły, które muszą zostać wytępione, aby powstało Nowe. • Inne porównanie to porównanie do kręgów w piekle Dantego, przechodzenie z kręgu do kręgu zmienia człowieka - więźnia. • Nie jest to łatwa tematyka, ale ważne jest abyśmy zawsze pamiętali...
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Zofia Posmysz (1923-2022)
Wydawcy:Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2017) Znak Litera Nova - Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2017) Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu - Dział Wydawniczy (2004) Czytelnik (1970) Warszawa (1970)
Serie wydawnicze:Proza PL Znak Litera Nova
ISBN:83-88526-59-6 978-83-240-3804-6 83-240-3804-6
Autotagi:autobiografie biografie druk elementy biograficzne epika książki literatura literatura piękna powieści proza
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 11 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo