Miłować ludzką miłość:

dziedzictwo myśli Jana Pawła II o małżeństwie i rodzinie

Tytuł oryginalny:
Amare l'amore umano
l'eredita do Giovanni Paolo II su matrimonio e familia,
Tłumaczenie:
Joanna Skoczylas
Krystyna Halat
Piotr Herbich
Redakcja:
Livio Melina
Stanisław Grygiel (1934-2023)
Wydawca:
Centrum Myśli Jana Pawła II Instytucja Kultury m. st. Warszawy (2010-2014)
Wydane w seriach:
Teologia Ciała
ISBN:
978-83-60853-68-9
Autotagi:
druk
rodzina

"Człowiek nie może żyć bez miłości" - pisał Jan Paweł II w otwierające jego pontyfikat encyklice Redemptor homini. W Przekroczyć próg nadziei natomiast wyznał: "Jako młody kapłan nauczyłem się miłować ludzką miłość. [.] Jeśli umiłuje się ludzką miłość, to wtedy rodzi się także żywa potrzeba zaangażowania wszystkich sił na rzecz «pięknej miłości». Bo miłość jest piękna". W tym świetle staje się zrozumiałym, dlaczego papież tak wiele i tak sugestywnie nauczał o ludzkiej miłości. Przekonuje o tym tom Miłować ludzką miłość. Stanowi on zbiór artykułów rzetelnie prezentujących nauczanie papieża na temat małżeństwa i rodziny. To najbardziej aktualne odczytanie, z punktu widzenia różnych dziedzin nauki i kręgów kulturowych, papieskiego przesłania o fenomenie ludzkiej miłości, relacjach między mężczyzną i kobietą, płodności i otwartości na życie. Wśród autorów: Angelo Scola, Jean Maria Lustiger, Giovanni Reale, Tadeusz Styczeń. Wytrawna lektura dla tych, którzy chcą odkryć piękno miłości i uczynić ją prawdziwie piękną w swoim życiu.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo