Twarz trzecia:

poezje

Autor:
Tadeusz Różewicz (1921-2014)
Wydawca:
Czytelnik (1968)
Autotagi:
druk
książki
liryka
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Aleksandra Kozieł – członkini Dyskusyjnego Klubu Książki przy PiMBP w Olkuszu: W tomiku poezji Twarz trzecia z 1968 roku Różewicz dostrzega upadek moralności oraz rozpad wartości człowieka. Dostrzega różnice między współczesnym człowiekiem, przez co podejmuje się oceny rzeczywistości. • W wielu wierszach opisuje śmierć i wspomina ludzi nieżyjących. W wierszu pod tytułem Kolebka poprzez metaforę ukazuje ziemię jako miejsce pełne śmierci i straty. Porównuje śmierć do niespodziewanego odejścia, które pozostawia po sobie ślady. • Do jakiegoś czasu to wiersz, w którym przez ironię ukazuje proces umierania poezji. Wyraża on swoją dezaprobatę do publikowania wierszy w tygodnikach oraz pisaniu nowych tomów poezji bez większych koncepcji planu. Przedstawia on nam swoją opinię i wpływa na nasze myślenie o poezji. • Różewicz był wybitnym poetą, który w każdym z wierszy przekazuje nam nadzieję i wiarę w lepsze jurto oraz poprawę ludzkiego zachowania. W wierszach ujawnia swoje poglądy, ale jednocześnie daje wybór. Dzięki wszystkim tym aspektom trafia na pierwsze miejsce mojej listy i w „stu procentach” poleciłabym ją każdemu.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo