Pan Tadeusz

"Pan Tadeusz" to poemat autorstwa Adama Mickiewicza. Pierwsze, oryginalne wydanie ukazało się 28 czerwca 1834 roku we Francji. “Pan Tadeusz” jest klasyką literatury polskiej. Na zamku w Soplicowie Sędzia urządza przyjęcie, szlachta przyjeżdża do niego w gości. Proces o zamek między Soplicami, a Horeszkami był trudny i stresujący. Tadeusz, bratanek Sędziego, także przyjeżdża do Soplicowa. Przeżywa perypetie miłosne, nie wiadomo, czy ślub się odbędzie ani jak potoczy się historia tego młodzieńca oraz całego zaścianka dobrzyńskiego. Na łamach książki opisywane są wystawne uczty, polowania, zabawy możnych. Szlachta toczy przeróżne spory, np. Rejent z Asesorem wiodą kłótnie o to, kto ma lepszą broń. Soplica oraz Horeszko idą do sądu. Mieszkanką Soplicowa jest też Telimena, dala krewna Tadeusza, opiekująca się młodą Zosią. Kobieta-wamp, kusząca oraz uwodząca wszystkich panów. W tej kobiecie zakochuje się Tadeusz od pierwszego wejrzenia. Tajemniczy ksiądz Robak, a w rzeczywistości ojciec Tadeusza, pokazuje tożsamość tuż przed śmiercią. Zanim odejdzie pomaga synowi w nawiązaniu relacji z Zosią. Robak odkupił swoje winy oraz został wielkim patriotą walczącym z zaborcą. Dzięki temu utworowi życie szlachty z XIX wieku staje się bliższe współczesnemu odbiorcy.