Spowiedź z butelki

Tytuł oryginalny:
End of my addiction
Autor:
Olivier Ameisen
Tłumacz:
Dorota Piotrowska
Wydawcy:
Wydawnictwo Studio Emka (2012)
Agora (2012)
Wydane w seriach:
Biblioteka Gazety Wyborczej
Gazeta Wyborcza
ISBN:
978-83-268-1219-4, 978-83-266-1219-4
Autotagi:
autobiografie
druk

Jeszcze dziesięć lat temu wydawało się, że dr Olivier Ameisen - wybitny kardiolog, profesor Weil Cornell Medical College w Nowym Jorku, niezwykle utalentowany muzyk, uczeń Artura Rubinsteina - cierpiący na głębokie uzależnienie od alkoholu, zapłaci za nie życiem. Rezygnując z prowadzenia gabinetu, dr Ameisen wypróbował wszystkie dostępne terapie, łącznie z licznymi pobytami w klinikach odwykowych i przyjmowaniem naltreksonu. Bez skutku. Gdy poszukiwał ratunku, natrafił na informację o baklofenie, leku zwiotczającym, od lat stosowanym w leczeniu spastyczności mięśniowej. Sam go sobie przepisał i zaczął eksperymentować z różnymi dawkami, aż ustalił optymalną, której przyjmowanie uwolniło go od wszystkich objawów głodu alkoholowego. Teraz opowiada nam swoją historię.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Książka została wydana wspólnie z Wydawnictwem Studio Emka. • Jeszcze dziesięć lat temu wydawało się, że dr Olivier Ameisen - wybitny kardiolog, profesor Weil Cornell Medical College w Nowym Jorku, niezwykle utalentowany muzyk, uczeń Artura Rubinsteina - cierpiący na głębokie uzależnienie od alkoholu, zapłaci za nie życiem. Rezygnując z prowadzenia gabinetu, dr Ameisen wypróbował wszystkie dostępne terapie, łącznie z licznymi pobytami w klinikach odwykowych i przyjmowaniem naltreksonu. Bez skutku. Gdy poszukiwał ratunku, natrafił na informację o baklofenie, leku zwiotczającym, od lat stosowanym w leczeniu spastyczności mięśniowej. Sam go sobie przepisał i zaczął eksperymentować z różnymi dawkami, aż ustalił optymalną, której przyjmowanie uwolniło go od wszystkich objawów głodu alkoholowego. Teraz opowiada nam swoją historię. • Jeśli baklofen uratuje życie choćby jednej osobie z chorobą alkoholową, która sięgnie po tę książkę, to już znaczy, że warto było ją wydać. Wiem o tym leku od Paula, mojego przyjaciela z Paryża. Do tej pory nie działały na niego inne leki i terapie, a teraz opowiada mi o swoim leczeniu. Po półrocznej kuracji wrócił do pracy, do rodziny i do życia, choć jeszcze rok temu myślał o samobójstwie. Dołączam to lekarstwo do środków, które stosujemy w mojej poradni w leczeniu osób uzależnionych. Nie zrobienie tego byłoby grzechem zaniechania. Jeśli terapia jest mieczem do walki z tą śmiertelną chorobą, to baklofen może być wykorzystany jako tarcza. Najlepiej stosować je razem. - ROBERT RUTKOWSKI - certyfikowany psychoterapeuta uzależnień z Warszawy, wykładowca, przewodniczący organizacji pożytku publicznego, która pomaga rodzinom z problemem uzależnień Powrót z U. • To wspaniała okazja, aby napisać, że moim zdaniem dr Olivier Ameisen zasługuje na Nagrodę Nobla za pracę nad zastosowaniem baklofenu w skutecznym leczeniu uzależnień od substancji chemicznych. Zastosowałem metodę Ameisena u ogromnej liczby pacjentów z tą chorobą (nie korzystając oprócz baklofenu z żadnej innej terapii) i jako profesor psychiatrii na Akademii Medycznej im. Jonathana Feinberga przy Northwestern University w Chicago (Illinois) w USA nie mam najmniejszych wątpliwości, że metoda dr. Ameisena działa nadzwyczaj znakomicie. Z moich szacunków wynika, że w 99,4 proc. przypadków jej zastosowanie kończy się sukcesem. FRED LEVIN - profesor psychiatrii w Akademii Medycznej im. Jonathana Feinberga przy Northwestern University w Chicago (Illinois)w USA.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo