Świat bez końca

Tłumaczenie:
Grzegorz Kołodziejczyk
Zbigniew Andrzej Królicki
Autor:
Ken Follet
Wydawca:
Wydawnictwo Albatros Andrzej Kuryłowicz (2008)
ISBN:
978-83-7359-673-3, 978-83-7359-674-0
Autotagi:
druk
powieści
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jest rok 1327. Minęło 200 lat od wzniesienia słynnej katedry w Kingbridge, a my mamy okazję poznać koleje pokolenie bohaterów, potomków jej budowniczych i nie tylko… Akcja powieści „Świat bez końca” rozgrywa się w pierwszej połowie wieku XIV za panowania Edwarda III, który ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. I zdaje się, że tylko nieliczni wiedzą, jaka jest prawda na ten temat. Będzie jednak tak długo pozostawała w tajemnicy, póki jej powiernik nie zaśnie snem wiecznym. Tymczasem życie wszystkich bohaterów tej książki rozgrywa się w samym sercu Kingsbridge, tam gdzie katedra i klasztor. Nie wiodą oni życia spokojnego. Jak zwykle rządzą nim intrygi, kłamstwa, pycha, chciwość, nienawiść. A chore ambicje, duma i nieodparta chęć zemsty wielu z nich zaprowadzi na pewną śmierć. Wiatr historii jest niczym huragan. Znów kraje Europy są nieco skonfliktowane, do tego nadal co jakiś czas urządza się polowania na rzekome czarownice. Bóg również pozostaje nieco mniej łaskawy i zsyła na wszystkich „czarną zarazę”… I tu dochodzi do starć między trad­ycjo­nali­stam­i, a zwolennikami postępu, zarówno w dziedzinie medycyny, jak i budownictwa. Trudny jest rozwój czte­rnas­towi­eczn­ej nauki. Bohaterów jak zwykle całe mnóstwo. Jedni szlachetni, inni nikczemni i rządni władzy. Jedni kochają miłością absolutną i bezinteresowną, w innych natomiast żądza zabija ludzkie odruchy. Najważniejsze jednak, że jak zwykle prawie wszystko się dobrze kończy, ale czasami wymaga podjęcia bardzo trudnych decyzji. • Ken Follett jest dla mnie bezdyskusyjnym mistrzem powieści obyczajowo-historycznej. Podziwiam pomysł, uwielbiam intrygi i bohaterów. Doskonała uczta literacka. Jak zwykle zresztą. Polecam. To trzeba po prostu poczuć.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo