Dzieci odchodzą w ciszy:

sprawa Kamilka z Częstochowy

Autor:
Bartosz Wojsa
Wydawcy:
Harde (2025)
Grupa Radiowa Time
ISBN:
978-83-8343-639-5
Autotagi:
druk
elementy biograficzne
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
sprawozdania
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna im. Juliana Ursyna Niemcewicza w Dzielnicy Ursynów m. st. Warszawy - Katalog księgozbioru
5.0

Los ośmiolatka maltretowanego latami przez opiekunów prawnych, poruszył całą Polskę dopiero wtedy, gdy chłopiec w stanie krytycznym trafił do szpitala. Wcześniej, gdy dramat dziecka trwał, nie zareagował nikt. Ani nauczyciele szkoły specjalnej, ani wykwalifikowani pracownicy opieki społecznej, ani policjanci, którzy kilkukrotnie przyprowadzali chłopca z powrotem do domu, z którego próbował uciekać. Bartosz Wojsa zdaje raport z tego, jak bardzo zawiedliśmy – instytucjonalnie, ale przede wszystkim jako społeczeństwo. I podpowiada, co należy zrobić, by podobna tragedia nigdy już się nie wydarzyła.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "Dzieci odchodzą w ciszy. Sprawa Kamilka z Częstochowy" to dramatyczny, druzgocący, poruszający, wstrząsający, emocjonujący, chwytający za serce i wywołujący łzy reportaż pełen bólu, cierpienia i nies­praw­iedl­iwoś­ci. Kim trzeba być, i co trzeba mieć w głowie, żeby skrzywdzić bezbronne i niewinne dziecko. Serce mi się kraje, jak pomyślę, ile cierpienia doznał w swoim krótkim życiu. Chociaż nawet tego nie mogę sobie wyobrazić. To jest straszne i niewyobrażalne. A nie od dziś wiadomo, że najgorszy potwór na ziemi, to jest człowiek. Autor w swoim reportażu wspomina również inne dzieci, które ucierpiały w podobnych zdarzeniach. Historii na faktach nie oceniam, ale ten reportaż to kawał świetnej, wnikliwej i rzetelnej roboty dziennikarskiej, który zasługuje na wyróżnienie. Mimo swojej bolesnej tematyki po prostu chce się go czytać. Oparty jest na faktach, rozmowach, dokumentach i analizach. I za to wszystko autorowi należy się ⭐10/10 Książka skłania do przemyśleń i refleksji. Bardzo jest potrzebna i warto przeczytać.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo