Kapitan kuk

Autor:
Krzysztof Baranowski
Wydawcy:
Fundacja Szkoła pod Żaglami Krzysztofa Baranowskiego (2012)
Wydawnictwo Iskry (1968-1973)
Wydane w seriach:
Biblioteka Szkoły pod Żaglami
Naokoło Świata
Seria Kieszonkowa Iskier
ISBN:
978-83-62039-07-4
Autotagi:
druk
książki
5.0

Krzysztof Baranowski napisał najciekawszy z polskich reportaży żeglarskich - pokazuje nam rejs żeglarski, tak jak jeszcze nikt go nie pokazał - pisze prawie pół wieku temu Jerzy Wadowski w miesięczniku "Morze" - jako przeżycie zespołu ludzi dobranych w gruncie rzeczy przypadkowo, stłoczonych na jachtowej mikroprzestrzeni i zmuszonych w ciągu wielu miesięcy nie tylko do obcowania ze sobą, ale i do podporządkowania upodobań oraz... temperamentów wymogom załogi lub woli kapitana. Baranowski, jachtowy kapitan morski, aby tylko wziąć udział w wyprawie zgodził się pełnić funkcję kucharza. Funkcja ta wprowadziła go na znakomitą pozycję obserwacyjną... "Niepokojąca łatwość pisania". To jeden z talentów Krzysztofa Baranowskiego. Można go serdecznie nie cierpieć, ale nie można odmawiać lekkości pióra. To bez wątpienia najlepiej piszący żeglarz w Polsce. Jego książki czyta się znakomicie. W naszym kraju panuje przekonanie, że wystarczy raz gdziekolwiek popłynąć, czy to jachtem, statkiem czy okrętem, i już można o tym napisać książkę. Aby jednak tak było, potrzeba Conrada, Borchardta, Baranowskiego... Pisarstwo tego ostatniego to połączenie talentu, dziennikarskiego warsztatu i morskiego doświadczenia. Baranowski nie tylko wie, jak pisać, ale ma po prostu o czym. [Tomasz Falba i Czesław Romanowski "Nasze morze" 2011]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo