Wilczynka:

córka Mikity

Autor:
Regina Golińska-Barancewicz
Ilustracje:
Anna Łazowska
Wydawca:
Wydawnictwo Literatura (2025)
ISBN:
978-83-8208-315-6
Autotagi:
druk
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Ochota m.st. Warszawy - Katalog centralny

Przyszła wiosna! Mieszkańcy Słonecznego Lasu budzą się do życia, jest pracowicie, spokojnie i bezpiecznie... do czasu. Mikita, wódz wilczego stada, chce zagarnąć dla siebie tę piękną krainę. Do walki stają mrówki i pszczoły, a kolejne oddziały małych stworzeń już szykują się do bitwy. Czy dadzą radę drapieżnikom z Wilczej Puszczy? I czy Wilczynka - córka Mikity - postąpi słusznie? Mądra i prosta, dająca nadzieję opowieść o wojnie toczonej przeciwko słabszym. I o pokoju, o który warto dbać jak o największy skarb [opis wydawcy].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo