Moje wielkie szczęście

Autor:
Sandra Kosa Brunka
Wydawca:
Novae Res (2025)
ISBN:
978-83-8373-504-7
Autotagi:
druk
książki
Źródło opisu: Miejska Biblioteka Publiczna w Wolbromiu - Katalog księgozbioru

Czy miłość i nadzieja wystarczą, by pokonać przeciwności losu? Na pierwszy rzut oka dwudziestotrzyletnia Magda Koprowska ma wszystko – luksusowe mieszkanie, prestiżową pracę i grono przyjaciół. Jednak za pozornym szczęściem kryje się głęboka tęsknota za rodziną i marzenie o byciu mamą. Kiedy poznaje miłość swojego życia, Konrada, wydaje się, że jej przyszłość nabiera blasku. Niestety, walka z niepłodnością przeradza się w wyczerpujący koszmar – badania, nieustanna nadzieja i decyzja o in vitro wystawiają ich miłość na ciężką próbę. Moje wielkie szczęście to poruszająca historia o nadziei, determinacji i miłości, która pokazuje, że prawdziwe szczęście nie tkwi w rzeczach materialnych, lecz w chwilach spędzonych z tymi, których kochamy.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo