Nie wiem, czy się ze mną zgodzisz, ale ja osobiście mam wrażenie, że o dojrzewaniu mówimy zwykle albo jak o czymś zagrażającym, albo bardzo medycznie, skupując się na zmianach zachodzących w układzie hormonalnym. Taka perspektywa nie jest zła ani niewłaściwa – skoro dojrzewasz, to masz prawo wiedzieć, jakie w tym okresie mogą wystąpić trudności, a działanie Twojego układu hormonalnego czy rozrodczego powinno być Ci znane. Znajomość siebie oznacza przecież również znajomość swojego ciała. Jednak jako psycholożka, psychoterapeutka i seksuolożka uważam, że taka perspektywa jest po prostu niepełna. Rozmawiając o dojrzewaniu, powinniśmy rozmawiać także o akceptacji swojego ciała, pojawiających się w nas emocjach, o relacjach (ze sobą samą i z innymi). Okres dojrzewania warto rozumieć nie tylko jako okres fizycznych zmian, trzeba także spojrzeć z uwagą na to, co dzieje się w psychice dojrzewającej osoby. Zapraszam Cię więc do ćwiczeń i zadań, które mogą Ci pomóc lepiej zrozumieć nie tylko swoje ciało i zachodzące w nim zmiany, ale także swoje emocje i relacje między tym, co o dojrzewaniu mówi się w Twojej rodzinie i co mówi się o nim w mediach, a Twoim podejściem do procesu dorastania, w którym jesteś. Dojrzewanie jest czasem odkrywania swoich talentów i potrzeb. Podczas wspólnej pracy zachęcam Cię do analizy Twojej przeszłości i teraźniejszości, ale także do spojrzenia w przyszłość. Dojrzewanie jest także czasem, kiedy odkrywamy swoje talenty i potrzeby i kiedy zaczynamy na poważnie myśleć o tym, w którą stronę chcemy pójść, gdy osiągniemy dorosłość. Pamiętaj jednak, że tu i teraz też jesteś ważna. Twoje uczucia, relacje, które nawiązujesz, i Twoje przekonania – to wszystko ma znaczenie. – Angelika Szelągowska-Mironiuk (doktor nauk humanistycznych, psycholożka, psychoterapeutka, seksuolożka)
