Człowiek i jego świat:

szkice językoznawcze

Autor:
Anna Pajdzińska
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (2024)
ISBN:
978-83-227-9817-1
Autotagi:
artykuły
druk
książki
publikacje naukowe
Źródło opisu: Sądecka Biblioteka Publiczna im. Józefa Szujskiego w Nowym Sączu - Katalog księgozbioru

Profesor Anna Pajdzińska jest jedną z czołowych postaci lubelskiego językoznawstwa, osobą dobrze rozpoznawalną w środowisku naukowym, swego rodzaju „wizytówką” UMCS-owskiej polonistyki. W Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej pełniła funkcję prorektora ds. kształcenia (kadencja 2005-2008), a na Wydziale Humanistycznym – prodziekana ds. studenckich (2002-2005). W latach 2005-2019 kierowała Zakładem Językoznawstwa Ogólnego, a od 2019 roku jest kierownikiem Katedry Semantyki, Pragmatyki i Teorii Języka. Obszary badawcze Profesor Anny Pajdzińskiej to problemy semantyczno-syntaktycznej specyfiki frazeologizmów jako złożonych jednostek leksykalnych, językowej organizacji tekstu artystycznego, historii i metodologii językoznawstwa oraz związków między językiem i kulturą, w szczególności pojęcie językowego obrazu świata. Jej dorobek naukowy obejmuje ponad 200 pozycji, w tym 6 książek autorskich: Związki frazeologiczne nazywające akt mowy. Semantyka i składnia (1988), Frazeologizmy jako tworzywo współczesnej poezji (1993), Studia frazeologiczne (2006), Wiersz – złożony sens (2021), Interpretacja świata w języku i w tekście artystycznym (2023), Z zagadnień frazeologii. Problemy leksykograficzne (1987, współaut. A. M. Lewicki, B. Rejakowa). Ważne miejsce w tym zestawie zajmują również redagowane przez lubelską językoznawczynię tomy zbiorowe, które na dobre weszły do kanonu podstawowej literatury z zakresu lingwistyki kulturowej. Redakcję książki (wykonaną ze studentkami III roku e-edytorstwa i technik redakcyjnych) chcemy traktować jako rodzaj specjalnego daru dla Pani Profesor Anny Pajdzińskiej, która należy dziś do coraz mniej licznego grona osób reprezentujących prawdziwy etos akademicki i podzielających kanon uniwersyteckich wartości podstawowych, w tym przekonanie, że zadaniem uniwersytetu jest kształcenie indywidualności twórczych i „zdobywanie prawd” ze wstępu Stanisławy Niebrzegowskiej-Bartmińskiej
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo