Moje drzewko pomarańczowe

Tytuł oryginalny:
Meu pé de laranja lima
Inne tytuły:
historia chłopca, który pewnego dnia zrozumiał, czym jest ból...
historia chłopczyka, który pewnego dnia zrozumiał, czym jest ból...
Autor:
José Mauro de de Vasconcelos (1920-1984)
Tłumacz:
Teresa Tomczyńska
Wydawcy:
Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza (2007-2011)
Polityka . Spółdzielnia Pracy
Wydane w seriach:
Cała Polska Czyta Dzieciom
Cała Polska czyta dzieciom (kolekcja)
ISBN:
978-83-61174-68-4, 978-83-7495-319-1
978-83-7495-434-1
Autotagi:
druk
powieści
5.0 (2 głosy)

* kultowa powieść jednego z najwybitniejszych przedstawicieli literatury brazylijskiej XX wieku * pełna uroku historia o trudnym dzieciństwie nadwrażliwego chłopca * powieść o charakterze autobiograficznym, przetłumaczona na 15 języków. Widziana oczami dziecka urzeczonego magią kina Brazylia lat 30-tych XX wieku, z jej rosnącym bezrobociem, postępującą pauperyzacją, kontrastami społecznymi. Powieść znakomicie oddaje klimat tamtych czasów, nic więc dziwnego, że od razu po opublikowaniu odniosła wielki sukces i do dziś cieszy się olbrzymią popularnością na całym świecie. Klimatem, urokiem i życiową mądrością przypomina "Małego Księcia" Antoine'a de Saint - Exupéry'ego. Kontynuacja losów Zezé w powieści "Rozpalmy słońce"
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Książka o biedzie, bólu i stracie, ale także o przyjaźni, wrażliwości i poszukiwaniu miłości. Chociaż na początku zdaje się być opowieścią o psotach małego chłopca, to po kilkunastu stronach okazuje się być bardzo emocjonalną i mądrą lekturą. • Ważna i wzruszająca książka, po którą powinni sięgnąć również dorośli.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo