Łysol i Strusia:

lekcje niegrzeczności

Autor:
Marcin Wicha
Wydawcy:
Wydawnictwo Mamania - Grupa Wydawnicza Relacja (2020)
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2013)
Grupa Wydawnicza Relacja
Mamania
Wydane w seriach:
Znak Emotikon
ISBN:
978-83-240-1965-6, 978-83-66117-03-7
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
5.0

Z grzecznością, jak ze wszystkim, nie należy przesadzać. To niedopuszczalne! To skandal! [Dyrektor Dora Dyra] Kto tu wspuścił to śmierdzące zwierzę?! [Burmistrz] Nadmiar grzeczności jeszcze nikomu nie wyszedł na dobre [pies Łysol] Strusia zawsze dostaje świetne stopnie. Jest bardzo grzeczna, tylko nie ma przyjaciół. Szkoła zgłasza ją do programu promocji grzeczności, dziewczynka będzie testować specjalny grzecznościomierz. Jednak właśnie wtedy pojawia się wielkie, kudłate psisko imieniem Łysol i oświadcza, że jest Trenerem Niegrzeczności. Tak zaczynają się przygody dwójki bohaterów (a grzecznościomierz często świeci na czerwono).
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo