Współpracuję, nawiązuję relacje i poznaję perspektywę innych, czyli zjadam beczkę soli

Inne tytuły:
Gra wspierająca rozwój społeczno-emocjonalny uczniów z autyzmem
14-18 lat
Autor:
Joanna Stalka-Jarska
Wydawca:
Grupa Wydawnicza Harmonia - Wydawnictwo Harmonia (2024)
Autotagi:
druk
grafika
gry planszowe
książki
obiekty trójwymiarowe
publikacje dydaktyczne

Wszyscy znamy powiedzenie, które mówi, że żeby kogoś dobrze poznać, trzeba zjeść z nim beczkę soli. Uczestnicy gry spróbują zjeść przysłowiową beczkę soli, by zbudować bliższe relacje, zaprzyjaźnić się, odkryć wspólne obszary i zainteresowania. Treść kart zamieszczonych w grze jest okazją do nawiązania dialogu oraz szansą doskonalenia umiejętności interpersonalnych. Gra pozytywnie wpływa na rozwój społeczny, emocjonalny, poznawczy uczestników. Podnosi ich kompetencje komunikacyjne i umożliwia kształtowanie pozytywnej samooceny, a także integruje uczestników zajęć. Idealnie sprawdzi się podczas treningu umiejętności społecznych (TUS).
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo