Jak zostać królem

Tytuł oryginalny:
King's speech
Inne tytuły:
The King's Speech
Reżyseria:
Tom Hooper
Scenariusz:
David Seidler (1937-2024)
Peter J. Conradi ...
Aktorzy:
Colin Firth
Geoffrey Rush
Helena Bonham Carter ...
Zdjęcia:
Danny Cohen
Kompozytor:
Alexandre Desplat
Tłumacz:
Bożenna Stokłosa
Wydawcy:
Świat Książki (2011)
AAD Media Entertainment (2011)
Kino Świat (2010-2011)
Wydaw. Bauer (2010)
ISBN:
978-83-929331-9-9
Autotagi:
DVD
filmy i seriale
nagrania wideo
Więcej informacji...
4.8 (4 głosy)

Zdobywca 4 Oscarów 2011: Najlepszy Film, Najlepszy Reżyser, Najlepszy Scenariusz Oryginalny i Najlepszy Aktor Pierwszoplanowy oraz zdobywca 7 nagród BAFTA 2011: Najlepszy Film, Najlepszy Film Brytyjski, Najlepszy Aktor Pierwszoplanowy, Najlepsza Aktorka Drugoplanowa, Najlepszy Aktor Drugoplanowy, Najlepsza Muzyka, Najlepszy Scenariusz Oryginalny. Fascynująca opowieść o człowieku, który uratował królestwo i w przełomowym momencie historii mężnie poprowadził Anglików w walce przeciwko najeźdźcy. Po śmierci króla Jerzego V i szokującej abdykacji Edwarda VIII (Guy Pearce), książę Albert (Colin Firth) musi, pomimo wielkich oporów, objąć tron Anglii jako Jerzy VI. Ogromną przeszkodą w wypełnianiu monarszych obowiązków jest dla niego … jąkanie. Oddana mężowi królowa Elżbieta (Helena Bonham Carter) dokłada wszelkich starań, aby pomóc mu pozbyć się zawstydzającej przypadłości. Jedyną osobą, która może tego dokonać, okazuje się australijski specjalista o nieortodoksyjnych metodach nad wymową - Lionel Logue (Geoffrey Rush). Wkrótce rodzi się przyjaźń, która odmieni życie dwóch niezwykłych ludzi i zadecyduje o losach największej z wojen.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • W jednej ze scen król Jerzy V (Gambon) powiada do syna, Alberta (Firth): To diabelskie urządzenie wszystko zmieni. Dawniej król musiał jedynie wyglądać dobrze w mundurze i trzymać się prosto w siodle. Dziś wchodzimy ludziom do domów i spoufalamy się z nimi. Nasza rodzina została sprowadzona do najpodlejszej profesji świata. Zostaliśmy aktorami! • Wspomnianym przez monarchę szatańskim wynalazkiem jest, oczywiście, radio. Jego pojawienie się w domach Brytyjczyków zwiastuje nadejście epoki medialnej, która przemieni władcę z pomazańca bożego i pasterza narodu w celebrytę. A celebryta nie ma prawa popełniać błędów. Musi być charyzmatyczny, pewny siebie i perfekcyjny pod każdym względem. Jeśli okaże słabość, poddani mogą pomyśleć, że nie zasługuje na koronę. • Albert nigdy nie chciał zasiąść na tronie. Już od dzieciństwa wpajano mu, że nie dorównuje starszemu bratu, Edwardowi (Pearce), z łatwością zdobywającemu sympatię otoczenia. Bohater był brzydkim kaczątkiem, które w dodatku cierpiało na pewną paskudną przypadłość: jąkanie się. Gdy jednak Edward zrzeknie się władzy, aby móc wziąć ślub z amerykańską rozwódką, Albert będzie musiał zostać królem i pokonać swoje ograniczenia. Pomoże mu w tym pewien ekscentryczny logopeda Lionel Logue (Rush). • Scenariusz pióra Davida Seidlera mógłby równie dobrze stanowić podstawę przedstawienia teatralnego. Choć "Jak zostać królem" jest dramatem kostiumowym, na ekranie brakuje char­akte­ryst­yczn­ych dla tego gatunku rozmachu realizacyjnego oraz barokowego przepychu. Twórcy skupiają się głównie na relacjach łączących Alberta i Logue'a. Jeden jest cholerykiem, który nie jąka się tylko wtedy, gdy przeklina. Drugi to niespełniony aktor kpiący na całego z dworskiej etykiety. Logue mówi do żony: Ten gość mógłby być kimś wspaniałym, ale opiera mi się. W odpowiedzi słyszy: Może nie chce być wspaniały? Może ty tego chcesz? Nietrudno odnieść wrażenie, że walcząc z kalectwem króla, Logue próbuje zrekompensować własne niepowodzenia zawodowe. Skoro nie mógł zostać wielkim aktorem, to sprawi, że kto inny będzie wybitnym monarchą. • Gdyby "Jak zostać królem" wystawiano na scenie, widz nie miałby szans, aby w pełni rozkoszować się grą Colina Firtha. Kiedy Albert próbuje wygłosić przemówienie do narodu, sama jego twarz staje się polem niesamowitego spektaklu. Znajdująca się blisko bohatera kamera rejestruje ruch każdego mięśnia, każdy grymas i zmarszczkę. Czy przerażonemu królowi uda się powiedzieć wszystko bez zająknięcia? Czy przebrnie przez trudne do wymówienia słowa? Czy okaże się wiarygodny dla poddanych? Napięcie, jakie udało się Firthowi stworzyć na ekranie, godne jest Oscara. • Prócz doskonałego aktorstwa, film Toma Hoopera oferuje widzom stylową (choć nieco staroświecką) realizację, dowcipne dialogi oraz budujące przesłanie. Propozycja nie do pogardzenia.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:The King's Speech reż
Reżyseria:Tom Hooper
Scenariusz:David Seidler (1937-2024) Peter J. Conradi Mark Logue
Aktorzy:Colin Firth Geoffrey Rush Helena Bonham Carter Krzysztof Wakuliński
Zdjęcia:Danny Cohen
Produkcja:UK Film Council Weinstein Company Iain Canning Emile Sherman Gareth Unwin
Kompozytor:Alexandre Desplat
Tłumacz:Bożenna Stokłosa
Autor oryginału:Mark Logue
Instytucje sprawcze:Kino Świat sp. z o. o UK Film Council SPI International Polska Weinstein Company AAD Media Entertainment
Lektor:Maciej Gudowski
oraz:Tom Hooper Colin Firth Geoffrey Rush Helena Bonham Carter Guy Pearce Timothy Spall Derek Jacobi Piotr Licki Michael Gambon
Wydawcy:Świat Książki (2011) AAD Media Entertainment (2011) Kino Świat (2010-2011) Wydaw. Bauer (2010)
ISBN:978-83-929331-9-9
Autotagi:Blu-ray dokumenty elektroniczne DVD filmy filmy i seriale film i wideo nagrania nagrania wideo zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 14 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo