Biuro Przeczuć:

historia psychiatry, który chciał przewidzieć przyszłość

Tytuł oryginalny:
Premonitions Bureau
a true story,
Autor:
Sam Knight
Tłumacz:
Agnieszka Wilga
Wydawcy:
Wydawnictwo Czarne (2024)
Legimi (2024)
Wydane w seriach:
Reportaż
Reportaż - Wydawnictwo Czarne
ISBN:
978-83-8191-813-8, 978-83-8191-831-2
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
literatura faktu, eseje, publicystyka
sprawozdania
2.3 (4 głosy)

21 października 1966 roku młodą nauczycielkę z przedmieść Londynu wyrwało ze snu silne przeczucie, że wkrótce wydarzy się coś strasznego. Godzinę później w walijskim Aberfan doszło do tragedii – na górnicze miasteczko osunęła się część hałdy węglowej, zabijając ponad sto czterdzieści osób, w większości dzieci. Wśród lekarzy, którzy pojawili się na miejscu, był psychiatra John Barker.

To on – dla jednych szarlatan, dla innych innowator łączący naukowe podejście z otwartością na ezoterykę – wpadł na pomysł niecodziennego badania: postanowił zebrać świadectwa osób, które w jakiś sposób przeczuły tragedię. By je odnaleźć, założył we współpracy z dziennikiem „The Evening Standard” Biuro Przeczuć, które z czasem przekształciło się w bazę danych zawierającą sny i wizje, mające posłużyć jako ostrzeżenia.

Sam Knight brawurowo opisuje historię Barkera, jego współpracowników i podopiecznych – „żywych sejsmografów”, „ludzkich sensorów katastrof”. Biuro Przeczuć to również fascynująca opowieść o meandrach nauki i tajemnicza podróż do najbardziej niepokojących zakątków ludzkiego umysłu.

„Olśniewająca lektura. Intrygująca i przesycona aurą tajemniczości. „Biuro Przeczuć” opowiada o grupie śmiałków, którzy w latach sześćdziesiątych usiłowali zrozumieć najbardziej nieprzeniknione kwestie związane z ludzką egzystencją. Sam Knight spokojnie i racjonalnie, z doskonałym wyczuciem tempa opowiada o tym niesłychanym projekcie skupionym na ludziach, którzy wydają się zdolni do przewidywania przyszłości – ze szczególnym uwzględnieniem nadchodzących katastrof. To reportaż, która wciąga i niepokoi – wybornie napisany i bardzo wnikliwy.” Patrick Radden Keefe

„Sam Knight w „Biurze Przeczuć” dzięki niezwykłej wnikliwości i talentowi literackiemu porywa czytelników i zabiera ich w fascynującą i dogłębnie przemyślaną podróż po ukrytych zakamarkach ludzkiej świadomości. Przygotujcie się na zdumiewające odkrycia niemal na każdej stronie.” Robert Kolker

„Treściwa, smakowita, zabawna historia z nutą melancholii […]. Obserwacje Knighta są trafne i przenikliwe […], autor analizuje zgromadzony materiał od strony neurobiologii, rozważa naturę efektu placebo, a także rolę oczekiwań i samospełniających się przepowiedni […]. To świeży i wyrazisty reportaż.” Dwight Garner, „New York Times”

„Dająca do myślenia książka oparta na wnikliwych badaniach […]. Knight sonduje przestrzeń między przypadkowością a niezgłębioną tajemnicą zjawisk paranormalnych.” National Public Radio

„Elegancka i nieco ekscentryczna książka Knighta lśni jak żywe srebro. Autor nie marnuje słów i sprawnie zanurza się w tradycje myślenia o ludzkiej percepcji zdarzeń, czasie, strachu i śmierci.” „New York Times Book Review”

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Wielu z nas ma różne przeczucia. Najczęściej dotyczą one nas samych. Czy można jednak przeczuwać zbliżające się katastrofy, wypadki lub czyjś zgon? A co jeśli owe przeczucia się sprawdzają? • Zawiłości owych zagadnień próbował w naukowy sposób zbadać w latach 60-tych XX wieku angielski psychiatra John Barker. Założył on Biuro Przeczuć w którym starał się gromadzić wysyłane do niego listy osób mających różne przeczucia dotyczące spodziewanych katastrof lub wypadków. • Już sam podtytuł książki ,,Historia psychiatry, który chciał przewidzieć przyszłość" brzmi na tyle sensacyjnie, że aż kusi do zgłębienia się w lekturę. Kto jednak oczekiwałby odkrycia jakiś tajemnic, ekscytacji na granicy parapsychologii, to niech lepiej poprzestanie jedynie na pierwszym rozdziale. Owszem, książka we fragmentach opisujących wielkie tragedie, takie jak ta z osunięciem się górniczego wyrobiska na walijskie miasteczko Aberfan, albo pożar szpitala psychiatrycznego w Shelton wciąga na tyle, że czyta się ją z zapartym tchem. Jednak sam opis zajęć jakimi zajmował się John Barker wydaje się już mniej interesujący. Żeby uczynić książkę jeszcze bardziej ciężkostrawną autor wtrąca liczne dygresje dotyczące różnych teorii z dziedziny psychologii, filozofii i nauk medycznych. Mnożą się nazwiska uczonych, często zupełnie bezsensu wspominanych w książce. • Czy powstanie Biura Przeczuć wniosło coś istotnego do historii psychiatrii? Czy wszystkie te badania miały w ogóle jakiś sens? I czy Barker był w stanie przewidzieć swoją własną śmierć? Odpowiedzi na te pytania będą nagrodą dla tych, którzy jednak wbrew rozległym opisom i dygresyjnym przeciwnościom spróbują przebrnąć przez całą książkę i zgodnie ze swymi przewidywaniami dotrą szczęśliwie do jej końca.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo