Opowieści miłosne, śmiertelne i tajemnicze

Autor:
Edgar Allan Poe (1809-1849)
Wybór:
Maciej Płaza
Ilustracje:
Harry Clarke (1889-1931)
Tłumacz:
Bolesław Leśmian (1877-1937)
Wydawca:
Vesper (2010)
ISBN:
978-83-61524-54-0, 978-83-7731-017-5
Autotagi:
druk
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
Źródło opisu: Miejska Biblioteka Publiczna w Chrzanowie - Katalog centralny
5.0 (7 głosów)
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Edgar Allan Poe to amerykański poeta, nowelista, krytyk literacki. Jest prze­dsta­wici­elem­ romantyzmu w literaturze amerykańskiej. Czerpał z estetyki horroru i fantastyki. Jego tekst znane są na całym świecie. Wydawnictwo Vesper postanowiło je zebrać. Tak powstała m.in. książka „Opowieści miłosne, śmiertelne i tajemnicze”. • Tekst podzielono na sześć tematów. W każdym z nich znalazło się po kilka utworów różnej objętości. Tom ten obejmuje opowieści z uczuciem w tle. Jak przystało na autora, nie są to typowo romantyczne opowiastki ze szczęśliwym zakończeniem. • Język jest wyszukany, ładny i działający na wyobraźnię. Różne tłumaczenia tekstów nie przeszkadzają w odbiorze całości. Klimat jest niesamowity – groza i tajemnica aż buchają z każdej ze stron. Opowiadania są ciekawe, trzymają w napięciu. Wybrano je z dużą pomysłowością, pogrupowano i dopasowano do koncepcji tomu. • W książce znajdziemy ilustracje autorstwa Harry’ego Clarke’a. Każdy z działów i rozdziałów rozpoczyna się osobną kartą. Są one ładnym wprowadzeniem. Wiele obrazków pojawia się też w treści – niektóre zajmują całe strony, dotyczą bezpośrednio opowiadania, przy którym je umieszczono. Są też podpisane odpowiednią frazą. Inne są małe i wkomponowane w końcowym fragmencie opowieści. Wszystkie są dość char­akte­ryst­yczn­e i bardzo pasują mi do postaci Poego. Przeważa w nich czerń, a postacie są często wydłużone i wychudzone, makabryczne. Są idealne. • Teksty posiadają dwa plusy – nazwisko tłumacza na końcu i przypisy, które zawsze uwielbiam. Zaskoczyła mnie nota edytorska na końcu pozycji – z niej dowiemy się, jakie wydania posłużyły wydawcom w tworzeniu tej książki. Na pierwszych stronach, których pewnie nikt nie czyta, wypisano również teksty tłumaczone przez poszczególne osoby. Także „Posłowie” zasługuje na chwilę uwagi. • Czcionka jest dość mała, ale znowu nie taka, by przeszkadzała w czytaniu. To kolejna pozycja wydawnictwa Vesper z serii „Arcydzieła literatury światowej”, którą mogłam przeczytać. Wydana jest ładnie, z pomysłem. Przemyślany dobór tekstów i ich rozmieszczenie sprawia, że czytanie jest ogromną przyjemnością. Okładka jest niesamowita – musicie koniecznie się jej przyjrzeć. • Ogólnie książka bardzo mi się podobała. Kilka opowiadań Poego znałam, ale po przeczytaniu tej pozycji moja wiedza wzbogaciła się o kilka kolejnych tekstów. Klimat opowieści jest niesamowity. Warto po nie sięgnąć, by przekonać się, jakim stylem posługiwał się autor i jak pisał. • Polecam tym, którzy lubią twórczość Edgara Allana Poe. Tom ten jest dobrze wydany, warto się w niego zaopatrzyć. Cała kolekcja liczy trzy tomy. To dość pokaźnej wielkości dzieła, które nie tylko wyglądają ładnie na półce, ale też cieszą oko podczas czytania. Jeśli nie znacie nic tego autora (w co nie wierzę!) to czas najwyższy to zmienić.
  • Kompletne wydanie dzieł Poego.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo