Iskry jak gwiazdy

Tytuł oryginalny:
Sparks like stars
Autor:
Nadia Hashimi
Lektor:
Izabela Budzinowska
Tłumacz:
Robert J. Szmidt
Wydawcy:
Wydawnictwo Kobiece Agnieszka Stankiewicz-Kierus (2023)
Legimi (2023)
ISBN:
978-83-8321-432-0, 978-83-8321-557-0
Autotagi:
audiobooki
druk
książki
powieści
proza
2.5 (2 głosy)

"Iskry jak gwiazdy” to boleśnie prawdziwy obraz traumy i wojny, pełen scen tak żywych, że zostają z czytelnikiem długo po zakończeniu lektury. Jednocześnie to powieść, która daje nadzieję. Początek powieści „Iskry jak gwiazdy” dzieje się w Kabulu, w roku 1978. Dziesięcioletnia Sitara Zamani ma rodziców i młodszego brata. Są szczęśliwą rodziną, wiodącą beztroskie życie pełne przywilejów, gdyż ojciec Sitary jest prawą ręką prezydenta Afganistanu Dauda. Dziewczynka spędza dużo czasu w pałacu, bawiąc się w pałacowych ogrodach z dziećmi prezydenta. Nie wie, że lada moment jej życie zmieni się diametralnie… Pewnej kwietniowej nocy przeciwnicy obecnej władzy dokonują zamachu stanu, zabijając prezydenta oraz całą rodzinę dziewczynki. Jedynie Sitara zostaje ocalona z masakry dzięki pomocy jednego z ochroniarzy, który potajemnie wyprowadza ją z pałacu. Trafia do domu amerykańskiej dyplomatki, która adoptuje ją i zabiera do Ameryki. W nowym kraju dziewczynka przyjmuje także nowe imię – Aryana. Jej marzeniem jest zostać lekarką. Druga linia czasowa powieści „Iskry jak gwiazdy” dzieje się trzydzieści lat później. Aryana mieszka w Nowym Jorku i praktykuje medycynę. Jej świat ponownie zaczyna się chwiać, gdy w gabinecie pojawia się starszy pacjent – mężczyzna, który ją uratował. Prawdopodobnie był też winny morderstwa całej jej rodziny. Jego widok budzi w Aryanie furię. To niespodziewane spotkanie przynosi wiele pytań o wydarzenia z przeszłości. Kobieta wyrusza więc do Kabulu, by znaleźć odpowiedzi…
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Pewnie gdyby nie piękna okładka nie zwróciłabym w ogóle uwagi na tę książkę. I byłby to błąd. • Setara ma 10 lat i bajeczne życie, które kończy się brutalnie w chwili, kiedy na jej oczach zostają zamordowani jej rodzice i trzyletni braciszek. Ona sama zostaje ocalona przez żołnierza, który być może zastrzelił jej bliskich. Wojskowy oddaje dziewczynę Amerykance, która pracuje w ambasadzie. Afganistan nie jest jednak bezpiecznym miejscem dla Setary, dlatego też dyplomatka i jej matka decydują się wywieźć dziewczynkę do Ameryki. • Tam Setara zdobywa wykształcenie, zostaje lekarzem.i wiedzie życie jak miliony innych Amerykanów. Jednakże nie może zapomnieć o przeszłości, rany mimo upływu czasu nie zabliźniły się, dlatego po trzydziestu latach Setara wraca do kraju swojego dzieciństwa, żeby stawić czoła przeszłości i może wreszcie od ależ spokój ducha. • Czytając "Iskry jak gwiazdy" miałam gdzieś z tyłu głowy "Chłopca z latawcem" - nic dziwnego - mniej więcej ten sam czas, bohaterami obu książek są dzieci, które z biegiem powieści dorastają, punktów zbieżnych jest wiele. Na początku obawiałam się, że autorka będzie się wzorować na Hosseinim i dostanę niemal tę samą historię. Ale nie. Nadia Hashimi napisała swoją powieść skupiając się na uczuciach bohaterki, która nawet jako dorosła kobieta nie może zapomnieć ani pogodzić się z tym, co ją spotkało. Z resztą, przeczytajcie sami a na pewno nie poczujecie się zawiedzeni. To naprawdę dobra książka.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo