Tam gdzie spadają anioły

• 

  ekielbowicz
  Naiwna i napisana prostackim językiem. Nie polecam.
• 

  NataliaP
  Kolejna książka, do której lubię wracać po latach. Ze smutkiem jednak stwierdzam, że ta najmniej utkwiła mi w pamięci. Mądra, wzruszająca książka, w której wiele osób odnajdzie przesłanie. Czyta się ją przyjemnie, dla mnie osobiście lekko męczące opisy o Bogu i Niebie. Warto jednak poświęcić dwa wieczory na przeczytanie jej.
• 

  Karolus
  Historia opisana w tej książce jest całkiem niezła. Motyw walki dobra ze złem i aniołów. Ale było w niej za dużo zbędnego przedłużania, wtrętów nic nie wnoszących. Uważam, że spokojnie mogłaby zmieścić się w połowie swojej objętości. • Co zaś do historii: • Dziewczynka (Ewa) traci swego anioła (Ave), który w wyniku walki ze swym złym bratem(?, Vea) zostaje strącony na ziemię. Dziewczynce zaczynają przytrafiać się różne nieszczęścia, w końcu zachorowuje na śmiertelną chorobę. I wtedy cała niegdyś zapracowana i idealna nowoczesna rodzina zauważa istnienie swej córki (Ideał matczynej miłości - nie zauważyć istnienia dziecka przez 13 lat!). A Ewa na zlecenie anioła, którego udało jej się znaleźć na ziemi, zmienia życie ludzi dookoła. • To tak mniej więcej prezentuje się ta historia. Była całkiem niezła, ale czytało się fatalnie. Tak jak wspominałem - za dużo niepotrzebnych nikomu do życia dygresji. Polecam to książkę jedynie osobą o mocnych nerwach, bo wielokrotnie w czasie jej czytania myśli się, by książkę spalić i wyjechać w Bieszczady...
• 

  iwonaiwona1
  Moja ulubiona książka Terakowskiej. Bardzo chciałabym ją mieć na własność, aby do niej wracać, gdy tylko zechcę usłyszeć trzepot anielskich skrzydel.

Brak wątków