Sonderkommando:

w piekle komór gazowych

Tytuł oryginalny:
Sonderkommando. Dans l'enfer des chambres á gaz
Autorzy:
Shlomo Venezia
Beatrice Prasquier
Instytucja sprawcza:
Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau
Tłumacz:
Krystyna Szeżyńska-Maćkowiak
Przedmowa:
Piotr Cywiński
Simone Veil
Wydawca:
Prószyński i Spółka (2009)
ISBN:
978-83-7648-168-5
Autotagi:
druk
Źródło opisu: Gminny Ośrodek Kultury i Biblioteka Publiczna w Babiaku - Księgozbiór
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Rzadka to u mnie chwila, gdy brakuje mi słów. To właśnie ta chwila. • Książka to głos z samego dna piekła na ziemi jakim było doświadczenie bycia członkiem Sonderkoammando w Oświęcimiu. • Szokująca, przerażająca szczera, paraliżująca szczegółami "technicznymi" działania fabryki śmierci, opowiedziana prostymi słowami za którymi czuje się ukrywające emocje. • I do tego ryciny byłego więźnia Dawida Olerea zamieszczone w książce, które są świetne i przerażające jednocześnie. • Książka to właściwie zapis rozmowy między panem Shlomo z Béatrice Prasquier. Opowiadanie o zachowaniu się essesmanów, kapo , samych więźniów i warunkach panujących w obozie jest mi znana z innych książek, ale...kiedy autor zaczął opowiadać jak paliły się ciała, co się z nimi działo, jaki był przy tym smród, o krzykach ludzi zamkniętych w komorach gazowych i niechęci do jedzenia rękoma , które dotykały zwłok..... po raz pierwszy mnie zemdliło podczas czytania. • Polecam . Wrażliwym odradzam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo