Okruchy pamięci:

z dziejów zniewalania narodu

Autor:
Tadeusz Janas
Wydawca:
Związek Młodocianych Więźniów Politycznych lat 1944-1956 Jaworzniacy (2008)
ISBN:
83-916462-7-0
Autotagi:
druk
elementy biograficzne
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
publikacje popularnonaukowe

Tadeusz Janas ur. 1.10.1932 r. w Słupcy. W 1950 roku jako uczeń X klasy liceum został aresztowany za działalność konspiracyjną i skazany w 1951 r. wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Poznaniu na łączną karę 10-ciu lat pozbawienia wolności z utratą praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na przeciąg trzech lat, i przepadek mienia. Więziony na UB w Koninie i w Poznaniu. Wyznaczoną karę, w postaci katorżniczej pracy. odbywał w więzieniu dla młodocianych więźniów politycznych w Jaworznie. Warunkowo zwolniony z więzienia w 1954 roku, miał trudności w uzyskaniu jakiejkolwiek pracy i kontynuowaniu nauki. Jednak zdał maturę i otrzymał pracę w spółdzielczości rolniczej. Ukończył Akademię Rolniczą w Poznaniu na Wydziale Ogrodniczym i uzyskał dyplom inżyniera. Przeniósł się do pracy w Wojewódzkiej Stacji Kwarantanny i Ochrony Roślin w Poznaniu, Oddział Rejonowy w Gnieźnie. Sąd Wojewódzki w Poznaniu, Wydział Karny, postanowił w dniu 14 października 1991 roku uznać wyrok skazujący byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Poznaniu za nieważny i uznał, że przypisane skazanemu czyny były związane z działalnością na rzecz niepodległego bytu państwowego. Premier Rzeczypospolitej Polskiej nadał mu prawo do zaszczytnego tytułu Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny. Od Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej otrzymał nominację na podporucznika Wojska Polskiego, a Minister Obrony Narodowej awansował go do stopnia porucznika. Został odznaczony między innymi: Krzyżem Więźnia Politycznego, Orderem Męczeństwa i Zwycięstwa, Krzyżem Niezłomnych, Krzyżem Zasługi Semper Fidelis, Krzyżem za Wolność i Niepodległość. Kandydował w wyborach do sejmu w 1997 r. z listy "Ruchu Odbudowy Polski". Jest członkiem władz Związku Młodocianych Więźniów Politycznych lat 1945 1956 Jaworzniacy Oddział w Słupcy. Autor wielu publikacji w prasie lokalnej.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo