Kryminał prowincjonalny: Pelagia i biały buldog

Tytuł oryginalny:
Pelagiâ i belyj bul`dog
Tłumacz:
Wiktor Dłuski
Autor:
Boris Akunin
Wydawca:
Oficyna Literacka Noir sur Blanc (2000-2007)
Wydane w seriach:
Kryminał prowincjonalny
Kryminał prowincjonalny - Borys Akunin
Provincial`nyj detektiv
ISBN:
83-7392-047-1, 978-83-7392-241-9
83-7392-04-1, 83-7392-241-9
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
3.5 (2 głosy)

"Pelagia i biały buldog" otwiera trzytomowy cykl powieści Borysa Akunina o przygodach młodziutkiej zakonnicy, siostry Pelagii. Akcja rozgrywa się w niepowtarzalnej atmosferze XIX-wiecznego Zawołża, a rudowłosa mniszka uwielbia... rozwiązywać zagadki kryminalne. Sekunduje jej w tym z upodobaniem sam władyka, biskup Mitrofaniusz. Wszystko się zaczyna od listu ciotki biskupa, starej generałowej Tatiszczewej, utrzymującej, że ktoś dybie na życie jej ukochanych białych buldogów. Pelagia udaje się zatem do majątku generałowej, gdzie odkrywa zaskakujące powiązania między osobami z otoczenia starszej pani. Czyżby chodziło o spadek? Wśród bohaterów dramatu jest też przybysz z Petersburga, inspektor Świętego Synodu, Bubiencow. Niektórzy dostrzegają w nim wcielenie Zła, ponieważ podczas jego pobytu w Zawołżsku dochodzi do morderstw i skandalu. Bezwzględny urzędnik stara się skompromitować Mitrofaniusza, ten jednak nie zamierza oddać pola bez walki. Z pomocą spieszy mu Pelagia, a śledztwo, które rozpoczęła w majątku generałowej, prowadzi do nieoczekiwanych rozstrzygnięć także w sprawie Bubiencowa. [lubimyczytać.pl].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jako wielbiciel Akunina mogę sobie pokręcić nosem nad którąś z jego powieści, bo wielbicielem być i tak nie przestanę. A powód jest - jego tytuł to "Pelagia i biały buldog". • Wątek kryminalny mocny, rozpoczęty od dziwacznych zabójstw... psów. A potem robi się straszniej. Watek jak zwykle ukryty pod warstwą obyczajowo-historyczno-filozoficzną. Tym razem warstwa jest tak gruba, że aż miejscami nie do zniesienia. Włodyka Mitrofaniusz - obecny. Tajna agentka, siostra Pelagia - obecna. I to jest najważniejsze. • Ale powieść, miejscami lekko eksperymentalna w formie, raczej do w pełni udanych nie należy.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo