Niepamięć absolutna

Autor:
Mariusz Pitura
Ilustracje:
Antoni Serkowski
Wydawca:
Kultura Gniewu (2022)
ISBN:
978-83-66128-99-6
Autotagi:
beletrystyka
druk
ikonografia
komiksy
komiksy i książki obrazkowe
książki
Źródło opisu: Miejska Biblioteka Publiczna im. Adama Próchnika w Piotrkowie Trybunalskim - Księgozbiór główny

Już teraz nie pamiętasz numerów telefonów, PIN-ów, urodzin, prawda? Na szczęście w przyszłości te i wszystkie inne rzeczy pamiętać będą za nas maszyny ze swoją wspaniałą pamięcią absolutną. Tylko co, jeśli pewnego dnia maszyny się zepsują? “Niepamięć absolutna”, debiutancki komiks Antoniego Serkowskiego i Michała Pitury, to epicka wizja dystopijnej przyszłości, w której z lenistwa oddaliśmy technologii wszystko, co ludzkie, nawet nasze emocje. Jednak samolubny policjant Vin_cent postanowił nie dzielić się z maszynami wszystkim i jedną ludzką emocję zachował dla siebie. Gniew!
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo