Droga ku życiu:

medytacje dla Ciebie

Autor:
Danuta Szmidt
Wydawca:
Studio Astropsychologii (2012)
ISBN:
978-83-7377-536-7
Autotagi:
druk
Źródło opisu: Krośnieńska Biblioteka Publiczna - Katalog główny
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Danuta Szmidt to kobieta, która długo zmagała się z napisaniem książki. Były to jednak rozterki wewnętrzne, które w końcu rozwiał sen. Tak oto powstała książka „Droga ku życiu – medytacje dla ciebie”. • Książka opowiada o tym, jak żyć. Obecnie nasze życie jest tylko iluzją. Po przeczytaniu tej pozycji powinno obrać właściwy tor. • Autorka porusza ważne kwestie związane z naszą egzystencją. Pokazuje, że istnieją dwie prawdy: ta, której nas nauczono i ta, która została przed nami ukryta. Człowiek podąża za tym, co jest według niego ważne – za pieniędzmi, sukcesem, karierą, myśląc, że wszystko czego może dowiedzieć się o sobie i świecie zdobędzie z książek. Jednak prawda płynie z naszego wnętrza. Trzeba nauczyć się pytać i odczytywać znaki, które daje nam Bóg. • Człowiek oddalił się od Boga. Zostaliśmy stworzeni przez Niego, na jego podobieństwo i tylko my sami jesteśmy winni temu, że się od Niego oddalamy. Nie powinniśmy podążać za modą, tylko być wiernymi sobie, naszym przekonaniom, tym co podpowiada nam nasze wnętrze. Żyjemy w iluzji. Musimy się obudzić z tego snu, który opanował nasze społeczeństwo. • Książka posiada 33 krótkie rozdziały. Każdy z nich opatrzony jest podkreśleniem, tytułem i cytatem. Wygląda to ładnie i estetycznie, chociaż moim zdaniem cytaty powinny odróżniać się jakoś od tekstu (czcionką czy rozmiarem). Często są również zbyt długie (zajmują nawet jedną stronę). • Jeśli chodzi o pisarstwo, to pani Szmidt pisze lekko. Czyta się ją przyjemnie, chociaż nie raz miałam wrażenie, że autorka próbuje trzymać czytelnika w sztucznie tworzonej niepewności. Przez to początkowe rozdziały nie odkrywają przed nami prawdy o życiu, którą Szmidt chce przekazać. • Błędy też się pojawiają. Niemal przed każdym „i” jest przecinek. Nie zależnie od tego, czy jest to wtrącenie, czy zdanie podrzędne, przecinki pojawiają się ciągle. • Sama książka jest dobrym poradnikiem, który pokazuje jak człowiek jest manipulowany w ówczesnym świecie, jak jego życie jest tylko marnym powieleniem schematu. Można powiedzieć, że to doskonały przykład literatury ezoterycznej. • Pozycja ta moim zdaniem jest warta uwagi. Pomaga zrozumieć, jak marne jest nasze życie, jak bardzo oddaliliśmy się od tego, co ważne. Autorka pisze mądrze, dobitnie, nie boi się prawdy, a nawet kontrowersji. Pokazuje czytelnikowi świat, taki jak ona go widzi. Na pewno dla wielu będzie zaskoczeniem to, co chce nam przekazać, ale warto sięgnąć po tę pozycję, by przekonać się o co jej chodzi. I oczywiście by skonfrontować swoje poglądy z jej. Nawet jeśli popatrzymy na to z przymrużeniem oka, będzie to doskonały początek przygody z wewnętrzną polemiką – medytacją. • Moim zdaniem książka jest interesująca. Kto powinien po nią sięgnąć? Każdy. Naprawdę każdy! Dlaczego? Bo nawet jeśli temat was nie interesuje, to po przeczytaniu jej inaczej spojrzycie na swoje życie. Warto.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo