Opowieści o tym, jak uratować planetę

Tytuł oryginalny:
Cuentos para salvar el planeta
Autorzy:
Anna Casals
Paolo Ferri
Tłumacz:
Katarzyna Kozioł-Galvis
Ilustracje:
Cris Amos
Wydawcy:
To tamto (2022)
Wydawnictwo Czarna Owca
ISBN:
978-83-8143-951-0
Autotagi:
beletrystyka
druk
ikonografia
książki
opowiadania
proza
publikacje dydaktyczne
zbiory opowiadań

Dbamy o to, co kochamy, musimy więc kochać naturę. Ta przepięknie ilustrowana książka przedstawia sześć emocjonalnych historii, których bohaterami są przyroda, zwierzęta i dzieci. Książka porusza główne problemy, którymi zagrożona jest nasza planeta. Pełne odwagi i nadziei opowieści przekazują najmłodszym, jak ważna jest troska o środowisko i naturę. Każdej historii towarzyszą dodatkowe informacje i refleksje, między innymi: krótkie wyjaśnienie problemu, pomysły na jego rozwiązanie oraz prezentacja działań, które są już podejmowane.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo