Wedlowie:

czekoladowe imperium

Autor:
Łukasz Garbal
Lektor:
Bożena Furczyk
Wydawcy:
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix (2022)
Wydawnictwo Czarne (2021)
ebookpoint BIBLIO (2021)
ISBN:
978-83-8191-330-0, 978-83-8191-370-6
Autotagi:
audiobooki
biografie
dokumenty elektroniczne
druk
literatura faktu, eseje, publicystyka
4.8 (5 głosów)

Carl Wedel przyjechał do Warszawy z Berlina i w 1851 roku otworzył przy ulicy Miodowej swoją pierwszą cukiernię. Emil, a później Jan Wedlowie, przedstawiciele kolejnych pokoleń tej dynastii, zmienili niedużą cukiernię w potężną fabrykę i osiągnęli sukces na niebywałą skalę, przekraczający wymiar finansowy ich produkty stały się dla Polaków trwałym symbolem wybornego smaku. Oni sami natomiast coraz głębiej wrastali w warszawski krajobraz, angażując się całym sercem (a nieraz i portfelem) w polskie sprawy. Byli Polakami z wyboru.

Wedlowie nie bali się nowych technologii i innowacyjnych jak na tamte czasy form promocji. Ale musieli odnaleźć się także w nowej rzeczywistości społecznej coraz więcej kobiet walczyło o swoje miejsce na rynku pracy, coraz częstsze były strajki robotników, domagających się poprawy sytuacji bytowej. A potem nadeszła wojna, która zmieniła wszystko.

Łukasz Garbal przenosi nas do pracowni dziewiętnastowiecznych mistrzów cukiernictwa, dawnych manufaktur czekolady, do gabinetów warszawskich fabrykantów i hal fabrycznych, a przy okazji opowiada słodko-gorzki kawałek naszej historii.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Mleczna, deserowa, płynna… Karmelki, wafle, mleko owsiane… W połowie lat trzydziestych asortyment obejmował ponad pół tysiąca produktów. Wszystkie opatrzone niezmienionym do dziś logo: „E. Wedel”. • Książka Łukasza Garbala „Wedlowie. Czekoladowe imperium” to rozpoczynająca się w listopadzie 1905 roku saga o 3 pokoleniach Wedlów – czasach Carla, Emila i Jana - słynnych warszawskich cukierników. • Korzenie rodu Wedlów – jak czytamy w fascynującej monografii Garbala - sięgają Berlina, z którego przybył Carl. Protestant i Niemiec, którego dorobek życiowy na stałe wpisał się w świadomość Polaków jako coś swojskiego, tradycyjnie polskiego. • „Wedlowie” to jednak nie tylko historia tworzenia i utrwalania marki handlowej znanej dzisiaj powszechnie. Łukasz Garbal – polonista, ale i historyk – barwnie opowiada o Polsce okresu dwudziestolecia, o zatęchłych suterenach, o biedzie robotników. Kryzys gospodarczy, strajki, bojkoty… To wszystko tworzy smak znanej czekolady. Garbal doprawia go wzmiankami o działalności charytatywnej i patriotycznej w czasie okupacji Jana Wedla – doktora chemii. Kto o tym wie? • „Wedlów” Garbala czyta się szybko i zachłannie, tak jak połyka się kolejne tabliczki ulubionej czekolady. Czasem mdląco słodkiej, czasem wytrawnej i gorzkiej – tak jak koleje życia Carla, Emila i Jana Wedlów opisane przez Łukasza Garbala. Wedel to nie tylko czekolada. Z tą myślą pozostawia nas autor sagi o czekoladowym imperium.
  • Świetnie napisana historia.
  • Autor, pasjonat historii urodzony w 1976 roku, wykonał gigantyczną pracę, by przybliżyć nam losy rodziny Wedlów, słynnych warszawskich cukierników i czekoladników. Robi to w bardzo interesujący sposób wplatając często cytaty z wypowiedzi robotników, klientów przepięknych sklepów, których ostatni właściciel, Jan Wedel miał w całej Polsce 31! • A wszystko zaczęło się od Niemca, Carla, który przybył do Warszawy z Berlina w roku 1851. Niestety, zakończyło się na czasach powojennych, gdy komuniści pozbawili rodzinę całego majątku, a znaną w świecie markę E. Wedel przemianowali na 22 Lipca. • Książka to nie tylko historia rodziny. To także losy XIX-wiecznej i XX-wiecznej Warszawy. Polecam!
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo