Mruczando na trzy rodziny i jedną kamienicę

Autor:
Grzegorz Kasdepke
Ilustracje:
Joanna Kłos
Wydawcy:
Legimi (2022)
PICK A VOICE Marcin Gontarz (2022)
Wydawnictwo Literatura (2021-2022)
Wydane w seriach:
Z Parasolem
ISBN:
9788382088557, 978-83-7672-994-7
978-83-8208-110-7
Autotagi:
beletrystyka
druk
książki
powieści
proza

Kot Dzbanek tak naprawdę ma na imię zupełnie inaczej, to jedynie jego pseudonim artystyczny (z angielska „ Jug”, z francuska „la Cruche”, z niemiecka „die Kanne” – jak widać Dzbanek jest przygotowany na międzynarodową karierę).

Pan Grzegorz to naprawdę pan Grzegorz. Niektóre osoby występujące w książce są prawdziwe, inne nie – podobnie jak opisane tu sytuacje. Kamienica kota Dzbanka nie różni się jakoś szczególnie od innych sasko-kępskich kamienic, więc nie ma co jej szukać. Gdyby jednak ktoś się uparł, można ją rozpoznać po dwóch pająkach mieszkających w piwnicy.

Autor

Kot Dzbanek to niezły hultaj, ale doskonale wie, co w życiu ważne: pogawędki i drzemka! Całe szczęście, że stał się futrzaną muzą niejakiego Grzegorza Kasdepke, bajkopisarza z drugiego piętra.

Dzięki temu spod pióra tego autora wyszła cudowna i zabawna historia o mieszkańcach starej, warszawskiej kamienicy.

Moja kotka Laura i ja nie mogłyśmy się przestać śmiać. Z wami będzie tak samo, zapewniam.

Agata Romaniuk - reporterka, pisarka

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Wśród nas mieszkają wielbiciele kotów, psów lub innych zwierząt, ale czy ktoś zastanawiał się, co te zwierzęta myślą o swoich opiekunach, mieszkaniach i sąsiadach lub czy każde „miau” oznacza to samo? Jeżeli nie, to koniecznie musicie poznać kota Dzbanka – bohatera książki Mruczando na trzy rodziny i jedną kamienicę autorstwa Grzegorza • Kasdepke. Jedna z warszawskich kamienic przy Saskiej Kępie to mieszkanie: bajkopisarza Grzegorza (tego wspomnianego wyżej), jego żony Zosi i syna Kacpra, prawnika Rafała, jego żony dziennikarki Grażyny oraz ich dzieci Julka i Tomka, aktora Mariana, jego żony Darii, córki Agatki i kota Dzbanka, a także rodziny gołębi oraz pająków – Alfreda i Fryderyka. Bohaterów poznajemy na pierwszych stronach książki. Portrety Joanny Kłos zostały uzupełnione humorystycznymi opisami. Kamienica to pozornie spokojne miejsce. Dzbanek – o urodzie pirata, który ceni sobie drzemkę – jest jednak • odmiennego zdania. Każdy z lokatorów ma inny charakter i usposobienie, ale to nie przeszkadza im w utrzymywaniu dobrych relacji z pozostałymi mieszkańcami. Co ciekawego dzieje się w kamienicy? Kto wytypuje najlepsze wyniki meczów podczas mistrzostw świata w piłce nożnej? Czy remont piwnicy zadowoli pająki? Przekonajcie się o tym sami. Autor Detektywa Pozytywki zaprosił czytelników do swojej kamienic. Niektóre przytoczone historie wydarzyły się naprawdę, inne zostały wymyślone. Kompozycja książki podzielona została na cztery części nawiązujące do pór roku. Mruczando to zwroty akcji, pomysłowa fabuła, zabawne opisy oraz barwne ilustracje Joanny Kłos, ale przede wszystkim to książka o relacjach międzyludzkich, przyjaźni, marzeniach, wspólnym działaniu oraz wzajemnym zrozumieniu. Większość czytelników chciałaby mieszkać • w tej kamienicy i mieć wspaniałych sąsiadów. • Paulina Knapik-Lizak
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo