Wiatrom powierzone

Tytuł oryginalny:
Quel che affidiamo al vento
Autor:
Laura Imai Messina
Wydawcy:
Wydawnictwo Sonia Draga (2021)
Lucyna Rodziewicz-Doktór
ISBN:
978-83-8230-063-5, 978-83-8230-139-7
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza

„Laura wie, co i jak wydobyć z najskrytszych zakamarków Japonii. Tym razem znalazła telefon i wiatr i zamieniła je w dzieło! To bez wątpienia moja ulubiona pisarka!” La Pina Na zboczu góry Kujira-yama, czyli Góry Wieloryba, rozpościera się ogród Bell Gardia. Pośrodku stoi budka, a w niej niepodłączony do niczego telefon, który słowa śle z wiatrem. Z całej Japonii co roku przyjeżdżają tu tysiące osób dotkniętych żałobą, podnoszą słuchawkę i mówią do bliskich w zaświatach. Kiedy nad okolicę nadciąga niezwykłej siły tajfun, z daleka przybywa kobieta, gotowa własną piersią bronić ogrodu. Yui ma trzydzieści lat, a w pamięci datę, która przekreśliła to, kim kiedyś była: 11 marca 2011. Tamtego dnia tsunami zrównało z ziemią jej miejscowość i zabrało ze sobą jej matkę i córkę. Po przyjeździe Yui poznaje Takeshiego, lekarza z Tokio, ojca czteroletniej dziewczynki, niemej od dnia śmierci matki. Ta znajomość pozwoli kobiecie odkryć, że prawdziwym cudem jest miłość. Nawet ta druga, nawet ta przez pomyłkę... Laura Imai Messina prowadzi nas do miejsca, które istnieje naprawdę, w północno-wschodniej Japonii i z dyskrecją porusza temat tsunami z 2011 roku, ukazując kruchy, ale jednocześnie pulsujący nadzieją świat, historię godzenia się z własną tragedią.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo