Wilkołak

Autor:
Wojciech Chmielarz
Wydawcy:
Wydawnictwo Marginesy (2021)
Legimi (2021)
Wydane w seriach:
Detektyw Dawid Wolski
Cykl gliwicki
Seria z Dawidem Wolskim
ISBN:
978-83-66863-08-8, 978-83-66863-09-5
978-83-66863-41-5, 978-83-8049-178-6
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
książki
powieści
proza
4.2 (17 głosów)

Prywatny detektyw Dawid Wolski nie spocznie. Na cmentarzu, na pogrzebie swojego ojca, mecenasa Wolskiego, który doprowadził do uwolnienia mordercy Igi, kobiety jego życia – widzi ją z daleka i już wie, że przeszłość wróciła i niemożliwe stało się możliwe.

Dziewczyna jest dziesięć lat starsza, zmieniona, ale to Iga. Tylko on ją zobaczył, tylko on ją rozpoznał. Nikt mu nie wierzy, lecz on jest pewien – Iga żyje. Żyje i z jakiegoś powodu znowu znika.

Od chwili jej śmierci Wolski wie, że coś jest nie tak i teraz ma pretekst, żeby to sprawdzić. Dopuszcza się profanacji i w niebezpieczną grę wciąga jedynego przyjaznego mu człowieka – prokuratora Adama Górnika.

Prawda okaże się jednak zbyt trudna do przyjęcia, ale dla Wolskiego nie ma ratunku…

Nowa powieść wielokrotnie nominowanego i nagradzanego autora kryminałów, thrillerów i sensacji. To także wielki powrót detektywa Dawida Wolskiego, którego losy czytelnicy znają z tomów Wampir i Zombie. Świetna historia, wartka akcja, nieprzewidziane zakończenie, które dosłownie wbija w fotel.

Trwa właśnie ostatni etap sprzedaży praw do serialu i filmu na podstawie powieści z dużym producentem.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Wilkołak” czyli część trzecia powstała po długiej przerwie, podczas której Chmielarz napisał „Żmijowisko”, dokończył cykl z komisarzem Mortką oraz rozpoczął nowy – z Bezimiennym. Nie zadziałało to jednak na minus serii gliwickiej. Wręcz przeciwnie. Według mnie „Wilkołak” to najlepsza i najdojrzalsza część cyklu. Widać progres w stylu pisania autora, rozbudowani bohaterowie i humor zgrabnie przeplatający się z mrocznym tłem. Podoba mi się rozwój postaci Dawida. Tak jakby dojrzewał razem ze stylem Chmielarza. A przede wszystkim nie razi mnie już zbyt duża ilość wulgarności i „brudu”, która jednak kłuła mnie w poprzednich tomach. • Tym razem Dawid Wolski zmierzy się ze sprawą, przez którą lata temu zdecydował się zostać prywatnym detektywem. Niestety, nigdy nie została ona rozwiązana, a nasz bohater nie dowiedział się kto jest odpowiedzialny za brutalne morderstwo jego dziewczyny. Tym razem pojawia się przełom. Dawid widzi kogoś, kogo nie powinien i cały jego świat rozpada się na kawałeczki. Rozpoczyna śledztwo na własną rękę i wciąga w nie oczywiście prokuratora Górnika. 8/10
  • Takie zakończenia serii, to ja rozumiem. Soczyste, wciągające kawałki literatury, które zaczynają się od wielkiego "WOW", a potem jest jeszcze lepiej. Każdemu polecam zapoznanie się z cyklem gliwickim.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo