Wygnaniec:

21 scen z życia Zygmunta Baumana

Autor:
Artur Domosławski
Wydawcy:
Wielka Litera (2021)
Legimi (2021)
IBUK Libra (2021)
ISBN:
978-83-8032-577-7, 978-83-8032-578-4
978-83-8032-620-0
Autotagi:
biografie
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
3.4 (5 głosów)

WIELKI POWRÓT AUTORA “KAPUŚCIŃSKI NON-FICTION”

O ZYGMUNCIE BAUMANIE PISZE ARTUR DOMOSŁAWSKI

O miłości nieuleczalnej i o małostkowym, okrutnym odrzuceniu.

O obcości i bezdomności, w której trzeba się zadomowić, gdy cię z domu wypędzają, a tam, gdzie przyjmują, nie czujesz się u siebie.

O antykomunizmie w Polsce po 1989 roku, który pozbawił nas wrażliwości na inne doświadczenie i utrudnił nam dostęp do samowiedzy.

O decyzjach, które po latach wydają się błędne, lecz w chwili ich podejmowania wcale takie nie były.

O pisaniu opowieści o czyimś życiu.

O kimś, kto przez całe życie uciekał przed plagą nacjonalizmu, a ta ścigała go do końca.

O kimś, kto nie przynależał, nie pasował do żadnej sitwy, koterii, szkoły ani klanu – tak bardzo, że budził podejrzenia o pychę.

O krytyku niesprawiedliwego ładu, który mimo pesymizmu na krótką metę wierzył, że na dłuższą mamy szanse.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Nigdy nie spotkałam się z nazwiskiem Zygmunta Baumana. Podeszłam do książki jako laik. Poznałam człowieka z krwi i kości. • Pozycja konkretna, ponieważ ma 900 stron. Pierwsze sto stanowi opis historii rodziny żydowskiej z Poznania i ich losów podczas II wojny światowej. Losy powojenne i kariera naukowa Baumana zainteresują znawców tematu. Autor w ciekawy sposób opisał małżeństwa z Janiną, następnie z Aleksandrą i to jaki wpływ na ostatnie miała królowa Elżbieta II.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo