Księżniczka deptaku:

opowieść o Edycie Klein

Autor:
Marta Sztokfisz
Wyd. w latach:
2007 - 2007
ISBN:
978-83-7495-095-4, 978-83-7495-386-3
978-83-7495-4
Autotagi:
Więcej informacji...
4.0 (2 głosy)

Czy można przejść przez getto, jakby tańczyło się walca? Lekko, z podniesioną głową, w czerwonej sukience z białym kołnierzykiem? Czy można się bawić, flirtować, cieszyć dniem, mimo iż każdy kolejny grozi utratą życia? Tak, jeśli jest się małą dziewczynką, tak, jeśli jest się Edytą Klein. "Księżniczka deptaku Marty Sztokfisz to książka do śmiechu i do płaczu. Kiedy ją czytałam, miałam wrażenie, że oglądam film, nie był czarno-biały. Dzięki Edycie Klein i Marcie Sztokfisz po raz pierwszy zobaczyłam getto w innym wymiarze". Magdalena Piekorz.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:Historia dziewczyny, ktora cudem ocalona z warszawskiego gettta wkroczyła na światowe salony
Autor:Marta Sztokfisz
Wydawcy:Muza (2007) Warszawskie Wydawnictwo Litera (2007) Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA S. A (2007) Wydawnictwo Literackie (2007) Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza (2007)
ISBN:978-83-7495-095-4 978-83-7495-386-3 978-83-7495-4
Autotagi:beletrystyka biografie dokumenty elektroniczne druk elementy biograficzne epika książki literatura literatura piękna powieści proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 7 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo