Mój pierwszy dziennik uczuć

Autor:
Maria Knapińska-Chłodnicka
Wydawca:
Grupa Wydawnicza Harmonia (2020-2024)
ISBN:
978-83-8080-366-4, 978-83-8309-483-0
Autotagi:
druk
książki
publikacje popularnonaukowe
Dziennik uczuć jest metodą polegającą na obserwacji własnych emocji i uczuć oraz rozpoznawaniu sytuacji, które je wywołały. Może to służyć samopoznaniu, rozwijaniu samoakceptacji i nabywaniu umiejętności nazywania przeżyć za pomocą słów. Wspólne lub częściowo wspólne wypełnianie dziennika z dzieckiem może być doskonałym wstępem do rozmowy o emocjach i uczeniu najmłodszych akceptacji dla nich oraz służyć pogłębianiu relacji między rodzicem i maluchem. Książeczka ta jest przeznaczona dla dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym oraz ich rodziców, a także psychologów, psychoterapeutów, pedagogów pracujących z najmłodszymi i wspierających ich rozwój emocjonalny.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Zgłoś problem
Nadzór pedagogiczny - biblioteki szkolne Poznań PBP
Ministerstwo Edukacji Narodowej opublikowało arkusz kontroli w zakresie prawidłowości organizacji i funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Informacje o kontroli: • Kontrola dotyczy sprawdzenia zgodności z przepisami prawa funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Kontrolę należy przeprowadzić w publicznych: szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych (z wyłączeniem szkół policealnych oraz szkół dla dorosłych). • Kontrolą należy objąć 25% wskazanych powyżej szkół, w okresie listopad 2016 r. – kwiecień 2017 r. • Kontrolą należy objąć rok szkolny 2016/2017. • Arkusz kontroli [Link]
Kultura wobec postępu i modernizacji Poznań PBP
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
Model Dostępnej Szkoły
O kocie, który ratował książki
Samowspółczucie
Cała nadzieja w szkole
Sejm wita wszystkich!
Czego cię nie nauczą w Harvard Business School
Korepetytor: język polski
foo