Nie ufam już nikomu

Autor:
Klaudia Kloc-Muniak
Wydawca:
Wydawnictwo Kobiece Łukasz Kierus (2020)
ISBN:
978-83-66611-28-3
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
3.9 (7 głosów)

Co jest prawdą, a co wytworem wyobrażni? Iga, świeżo upieczona matka, funkcjonuje na granicy świadomości i urojenia. Poddaje się skomplikowanemu leczeniu, w opracowywaniu którego sama uczestniczyła. Może być ono dla niej przepustką do normalnego życia. Choć system dopiero raczkuje, Iga podejmuje ryzyko. Zgadza się na wszczepienie w ramię chipa i połączenie go z aplikacją. Od tego momentu zaczynają ją jednak prześladować halucynacje i zaniki pamięci. Do tego na ciele jej ukochanego synka pojawiają się siniaki. Iga przestaje wierzyć nie tylko w to, co mówią lekarze, ale także jej najbliżsi. Nie wie, czy może wierzyć sama sobie. Czy oddany mąż na pewno pragnie tylko jej dobra? Czy przyjaciółka faktycznie jest lojalna?
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo