Wolny i De Klesz

Autorzy:
Sara Antczak
Aleksander Małecki
Wydawcy:
Biblioteka Analiz (2011)
IBUK Libra (2011)
Jirafa Roja (2007-2011)
ISBN:
978-83-61154-68-6, 978-83-62948-35-2
Autotagi:
druk
literatura
3.0 (2 głosy)

Michał wolny to 23-letni, rozpieszczany przez życie mężczyzna. Wszystko zawsze układało się po jego myśli - miał pieniądze, świetny samochód i powodzenie u kobiet. Gdy bez problemu dostał posadę nauczyciela w jednym z najlepszych liceów we Wrocławiu, wcale nie był zaskoczony. Wszystko jak zwykle szło gładko. Jednak klasa D, której został wychowawcą, wywróciła jego życie do góry nogami... Klasa D, De Klesz, to nie są zwykłe dzieciaki, lecz ekipa najlepszych przyjaciół żywcem wyjętych z Jarocina. To zbiorowisko najróżniejszych subkultur i indywidualności, którym przewodzi charyzmatyczny anarchista Kacper. Dekleszowcy kierują się w życiu ideałami, w jakie prawie żaden z dorosłych już od dawna nie wierzy. Organizują manifestacje w obronie praw człowieka i buntują się przeciwko normom społecznym, których zadaniem jest utrzymanie ludzi w szeregu. Przez swą anarchistyczną działalność chcą uświadomić społeczeństwu, co jest w życiu naprawdę ważne. A poza tym, Dekleszowcy zmagają się z problemami typowymi dla nastolatków - z całych sił kochają, nienawidzą i starają się zbudować swój własny świat. Spotkanie Wolnego i De Klesz to początek zaciekłej walki. Ale nie może być inaczej, skoro Wolny chce od życia tylko dobrej zabawy, a jego uczniowie - tylko rewolucji." '
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Lubię polską literaturę. Staram się każdego miesiąca sięgnąć przynajmniej po dwie-trzy lektury rodzimych autorów. Tych młodych, nieokrzesanych lubię nawet jeszcze bardziej. • Za "Wolnym i de klesz" chodziłam już od jakiegoś czasu, ale nie było mi po drodze do biblioteki. Aż wreszcie dostałam książkę w swoje ręce! Lekturę zaczęłam praktycznie zaraz po powrocie do domu. I niestety lipa. • Książka jest super słaba. Miała chyba być jakimś manifestem młodych, ukazaniem innego spojrzenia na dzisiejszych nastolatków, czy bóg jeden wie czym jeszcze. Wyszła jakaś beznadziejna sieczka. • Postacie są tak super bezbarwne, że bardziej się nie da. Pojawiają się wątki miłosne, które są - pardon - wyssane z najgłębszego miejsca w pupsku. Poza tym, autorzy chyba sami mieli problem, żeby ogarnąć swoją powieść, bo na jednej stronie dowiadujemy się Michał Wolny planuje imprezę z okazji swoich 25 urodzin, a już za chwilę...24. • A zakończenie. Olaboga. • Szkoda wielka, bo pomysł był świetny. Można było fenomenalnie przedstawić nietuzinkowych młodych ludzi w opozycji do nowego wychowawcy. Ukazać ich życie, radości i smutki oraz ewentualną asymilację Wolnego w tym towarzystwie. Tymczasem mamy tutaj thriller, telenowelę brazylijską i słabą sensację w jednym. Szkoda, szkoda, szkoda.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo