Panny i wdowy: Ewelina

Inne tytuły:
Panny i wdowy 4,
Autor:
Maria Nurowska (1944-2022)
Wydawcy:
Prószyński Media (2019)
Prószyński i Spółka (2019)
Legimi (2019)
Wydane w seriach:
Duże Litery
ISBN:
978-83-8169-145-1, 978-83-8169-796-5
978-83-8169-811-5
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
rodzina
2.0

Premierowy finał kultowej, zekranizowanej sagi "Panny i wdowy".

Ewelina sprzedaje mieszkanie w Warszawie i przeprowadza się do zrujnowanego pałacu w Lechicach, który po 1989 roku udaje jej się odzyskać. Uważa, że jest ostatnią z rodu, kiedy nieoczekiwanie odnajduje się Zuzanna, córka jej brata bliźniaka. Ten fakt wiele zmienia. Ewelina po raz pierwszy poznaje wszystkie blaski i cienie życia rodzinnego. Bratanica, słynna pianistka, pozostawia jej na wychowanie synka Jasia, co dla samotnej bezdzietnej kobiety staje się wyzwaniem i… dobrodziejstwem.

Maria Nurowska jest jedną z najwybitniejszych i najpopularniejszych polskich pisarek. Wydała ponad trzydzieści książek, m.in. "Hiszpańskie oczy", "Listy miłości", "Miłośnicę" - fabularyzowaną biografię Krystyny Skarbek, opowieść o Ryszardzie Kuklińskim - "Mój przyjaciel zdrajca", "Księżyc nad Zakopanem", a w ostatnich latach "Drzwi do piekła", "Dom na krawędzi", "Wariatkę z Komańczy", "Bohaterowie są zmęczeni", "Dziesięć godzin" i "Pamiętnik znaleziony w Katyniu". Jej książki zostały wydane w 23 krajach; w Niemczech, we Francji i w Chinach były bestsellerami.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Zdecydowanie najsłabsza z całej serii. Subiektywna ocena sytuacji politycznej w kraju miesza się z fikcją literacką co daje dość groteskowy efekt. Duża ilość polityki drażni. Pozostałe części polecam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo