Na pilską nutę... Spacerkiem po muzycznej Pile

Autor:
Arno Giese
Wydawcy:
Wydawnictwo Psychoskok (2019)
IBUK Libra (2019)
Legimi (2019)
NASBI (2019)
ISBN:
978-83-8119-040-4
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki

Powojenna Piła, była zbiorowiskiem osób z różnych stron i regionów Polski, które z uporem i cierpliwością budowały swoje „my”, kulturę i tradycję. Dzięki pozycji „Na Pilska Nutę” ujrzymy zniszczone miasto, które na przestrzeni lat wniosło się z nową siłą.

Choć książka nie jest „naukowym” opracowaniem tematu dotyczącego powojennego rozwoju kultury w Pile, możemy określić ją mianem kompendium wiedzy o kulturze muzycznej jaka na przestrzeni lat kształtowała się w Pile. Opracowanie z powodzeniem można nazwać również popularnym, ponieważ autor korzystał z wielu prac innych autorów, o czym zaświadcza bogaty materiał źródłowy.

Autor korzystał z doświadczeń świadków historii, budzenia się kultury muzycznej w powojennej Pile, dzięki temu zetkniemy się ze wspomnieniami wszystkich tych, którzy w latach powojennych stawali się dzielnymi pionierami ruchu muzycznego. I tego przez duże „M”, i tego bardziej masowego, lżejszego, popularnego.

Wspomniani zostają także ludzi pasjonatów, którzy swoimi zdolnościami i talentem muzycznym starali się w trudnych powojennych latach rozproszyć wszechobecną szarzyznę. Umilali życie innym swoją grą, swoim śpiewaniem, występami i koncertami.

Na potrzeby niniejszej książki Anno Giese przebijał się przez artykuły pilskiej prasy wielu minionych lat. Wyniki owej pracy przedstawione zostały w rozdziale VII - „Kultura muzyczna na terenie Piły w publikatorach”.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo