Życie rodzinne Zanussich:

rozmowy z Elżbietą i Krzysztofem

Autorzy:
Barbara Gruszka-Zych
Krzysztof Zanussi
Elżbieta Grocholska-Zanussi
Wywiad:
Barbara Gruszka-Zych
Krzysztof Zanussi
Elżbieta Grocholska-Zanussi
Wydawcy:
Ursines (2023)
Działania Wizualne - Agencja Kreatywna i Wydawnictwo (2019)
ISBN:
978-83-953378-0-2, 978-83-965895-0-7
Autotagi:
biografie
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
rodzina
sprawozdania
5.0

„Życie rodzinne Zanussich. Rozmowy z Elżbietą i Krzysztofem” to pierwsza książka pokazująca dotąd mało znane życie prywatne Krzysztofa Zanussiego i jego żony Elżbiety. Jego legendarna powściągliwość i arystokratyczny dystans sprawiają, że jest osobowością nie dającą się zamknąć w żadnym schemacie. Książka Barbary Gruszki-Zych odkrywa tajemnicę Zanussiego. W dużym stopniu pomaga w tym jego żona Elżbieta. Oboje są artystami, lecz o malarstwie Elżbiety, nie jest za głośno. Dała mężowi pierwszeństwo, uznając, że to on ma większy talent i możliwości oddziaływania. Znakomity reżyser jeszcze nigdy nie dopuścił w rozmowie tak blisko nikogo ze swoich rozmówców. Atutem książki jest dynamiczna formuła równoczesnej rozmowy z małżonkami, która nie tylko otwiera na nowe przestrzenie życia reżysera. Dowiadujemy się co zainspirowało Krzysztofa Zanussiego do tworzenia kolejnych filmów, skąd brał na nie pomysły, jakie problemy z życia znalazły w nich odbicie. Mamy okazję zorientować się w szczegółowych upodobaniach kulinarnych twórcy „Iluminacji”, który zdradza swoją słabość do majonezów. Jesteśmy zaskoczeni, że eleganckie ubrania kupuje w second-handach na Mazurach i w Miami. Jest to fascynujące spotkanie, dzięki któremu czytelnicy mogą dowiedzieć się więcej o tej niesamowitej parze.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Ksiązka Barbary Gruszki-Zych to pozycja, którą śmiało mogę polecić wszystkim wymagajacym czytelnikom. Oparta na faktach, zapisana w postaci dialogu-rozmowy miedzy głównymi postaciami: wybitnym polskim rezyserem Krzysztofem Zanussim i jego żoną Elżbietą. Autorka jest tu aktywnym uczestnikiem i moderatorem tych rozmów i wspomnien, ale daje małzonkom czas na długie wypowiedzi, wręcz filozoficzną analizę pewnych pytań, czy poruszanych tematów. Jest to nietuzinkowa pozycja ze względu na róznorodność zagadnień, problemów i wydarzeń, których dotyczy, a także ze względu na piękno języka tej publikacji, bogaty styl wypowiedzi bohaterów tego wywiadu. Jest to zapis nie tylko osobistych spraw z życia rodziny, lecz wręcz czasami otwartej dyskusji dwóch osób o bardzo silnych osobowosciach, z których każdy ma własne zdanie i wyraża je bardzo zdecydowanie. Jest to też wielką zaletą tej ksiażki, gdyż dzięki temu "żyje ona własnym zyciem", "oddycha" i czujemy tu mocno atmosferę panujacą w tej wybitnej rodzinie. Żyjemy jej sprawami oraz sprawami osób, które w niej gosciły. Widzimy ich zalety: wielka kulturę osobistą, mądrość, pokorę, gościnność, inteligencję, dobroczynność, ale tez skłonność do stawiania • na swoim, czy próby dominacji. W tych kontrastach odnajdujemy też wielką jedność i serdeczność oraz ciepło i zyczliwosć do swiata i ludzi, która jest obecna na kartach zapisanych wspomnień, anegdot, czy kartek z podrózy. • Moze warto przytoczyć tu odpowiedzi na temat związku małżeńskiego: pani Elżbieta stwierdziła, że żaden inny mężczyzna nie był jej pisany, mimo, że znała dużo wspaniałych mężczyzn. Miała siedmiu braci, którzy bardzo wysoko ustawili jej poprzeczkę, jaki powinien być mężczyzna, jaki powinien być jego ideał. Dodała, że to właśnie Zanussi (tak mówi o swoim mężu i tak się do niego często w tej rozmowie zwraca), jest dla niej takim ideałem. Pan Krzysztof z kolei stwierdził, że to taki ideł niedoskonały i żałował, że tak późno związał się ze swoją żoną. Niech ta krótka scenka wprowadzi czytelnika w niepowtarzalny klimat tej ksiązki. • O udanym małżeństwie, o tym co ich łączy, a co dzieli, o filmach Krzysztofa Zanussiego, o adopcji dziecka przez Panią Elżbietę, o tym, czym jest szczęście i o wielu innych ważnych rzeczach, również o wyznawanych wartosciach, o wierze w Boga i pomocy innym ludziom dowiecie się, jeśli sięgniecie po tę niezapomnianą ksiazkę. Polecam! • Alina Czepiżak
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo