Babcia przejmuje telewizję

Tytuł oryginalny:
Großmutter übernimmt das Fernsehen
Autor:
Patrick Addai
Tłumacz:
Jacek Bartos
Ilustracje:
Anna Maria Jamróz
Wydawca:
BJ Service Jacek Bartos (2019)
ISBN:
978-83-943406-8-1
Autotagi:
beletrystyka
druk
ikonografia
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
5.0

Każdego wieczoru zbierają się wszystkie dzieci, by posłuchać babcinych opowieści. Opowieści przerywanych raz po raz tańce, śpiewem o oklaskami. "To po to, byście nie zasnęły", mówi dzieciom babcia. Każda opowieść zawiera wskazówki dotyczące właściwego zachowania i rady, dzięki którym można rozwiązać problemy dnia codziennego.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jesienna aura za oknem nie nastraja zbyt optymistycznie, ale od czego są książki? Zwłaszcza te, które niczym latający dywan potrafią przenieść czytelnika na przykład w gorące serce Afryki. Takie są książki Patricka Addaiego, pisarza pochodzącego z Ghany, na stałe mieszkającego w Austrii, piszącego niezwykłe opowieści dla dzieci, laureata wielu nagród literackich, m.in. nagrody Adler Award dla najlepszego pisarza z Europy pochodzącego z Afryki. W marcu tego roku Biblioteka Kraków miała okazję gościć afrykańskiego pisarza w dwóch filiach. Atmosfera towarzysząca obu • spotkaniom była niezwykła, ponieważ Patrick Addai jak nikt inny potrafi nie tylko rozbawić przybyłych na spotkanie młodych uczestników, ale również przekazać im wiele ważnych prawd życiowych. Autor swoje opowieści przerywa tańcem, śpiewem i oklaskami, co sprawia, że dzieci bawią się znakomicie. Nic dziwnego, w końcu Addai jest nie tylko pisarzem, ale również aktorem i potrafi umiejętnie wykorzystać swoje zdolności. W trakcie spotkań z dziećmi w bibliotece pisarz opowiedział o swojej nowej książce wydanej w Polsce: Babcia przejmuje telewizję. Można w niej znaleźć m.in. opowiadania: Dlaczego pająk nie ma włosów na głowie, O myszy, która uratowała lwa, Jak powstał wzór na żółwiej skorupie. Każda z historii zawiera nie tylko szczyptę mądrości, ale również ważną wskazówkę, dobrą radę albo przestrogę. Każda uczy, bawi i wychowuje. Opowieści dotyczą prawd uniwersalnych, niezależnych od szerokości geograficznej czy też koloru skóry odbiorcy. • Dzięki lekturze tej książki dzieci uczą się, że za okazaną pomoc należy być wdzięcznym, że nie można być samolubnym i trzeba się dzielić z innymi, że nieważny jest kolor skóry, ale to, kim się jest, itp. Szatę graficzną do książki Addaiego stworzyła młoda, ale bardzo zdolna graficzka, Ania Jamróz. lustracje pięknie współgrają z tematyką książki. Serdecznie polecam dzieciom i rodzicom do wspólnego czytania nie tylko w jesienne wieczory. • Małgorzata Koźma • Biblioteka Kraków
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo