Dziewczynka w czerwonym płaszczyku

Tytuł oryginalny:
Mädchen in roten Mantel
Autor:
Roma Ligocka ...
Tłumacz:
Katarzyna Zimmerer
Opracowanie:
Iris von Finckenstein
Wydawcy:
Wydawnictwo Literackie (2010-2015)
Wydawnictwo Znak (2001-2015)
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2002-2010)
Świat Książki (2004)
Autotagi:
druk
książki
Więcej informacji...
4.5 (20 głosów)

Dziewczynka w czerwonym płaszczyku - światowy bestseller Romy Ligockiej. Książka przetłumaczona na dwadzieścia dwa języki, przeczytana przez ponad milion czytelników na całym świecie "Ta przejmująca, wspaniale opowiedziana historia jest hołdem złożonym wszystkim dzieciom oszołomionym przez horror, niesprawiedliwość i politykę, których nie mogły zrozumieć i za które nie ponoszą odpowiedzialności". (Thomas Keneally, autor Listy Schindlera)" W fascynującej książce Ligocka, uznana artystka, scenografka i projektantka kostiumów, kuzynka Romana Polańskiego, stawia czoło swoim wspomnieniom, wspomnieniom młodej polskiej Żydówki, z okresu II wojny światowej. (...) Książka, która już stała się bestsellerem za granicą, powinna zostać zakupiona zarówno do publicznych, jak i akademickich bibliotek". ("Library review")
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Dziewczynka w czerwonym płaszczyku” to autobiografia niezwykła. Po wielu latach milczenia, strachu, próbie wymazania z pamięci okrutnych chwil ze swego wojennego życia Roma Ligocka zdecydowała się powrócić pamięcią do przeszłości i opowiedzieć całą swoją historię, dokonując jednocześnie swoistego rodzaju rachunku sumienia. • Autorka w swej książce opowiada o dzieciństwie, którego w zasadzie nie miała. Przeżyła je w getcie, którym rządził tylko i wyłącznie strach, lęk, obawa przed nadchodzącym jutrem. Jej dzieciństwo było czasem pełnym upokorzeń, ogromnej biedy. Nie ominęła ją również śmierć bliskich jej osób. Dzięki przychylności zupełnie obcych jej ludzi wraz z matką udało się jej przetrwać ten ciężki czas. Dalsze jej opisywane losy dotyczą życia powojennego. Dorastaniu razem z Romanem Polańskim oraz Ryszardem Horowitzem. Mowa tu o wielu jej pasjach: literaturze, sztuce, teatrze, aktorstwie. Ligocka otwarcie też opowiada o swej fascynacji komunizmem. Bardzo szczegółowo opisuje świat krakowskiej cyganerii artystycznej, swojej przyjaźni z Piotrem Skrzyneckim. Wspomina o swych licznych romansach, emigracji, a także karierze. Z wielkim bólem mówi również o bolesnych doświadczeniach. Trudnych relacjach z matką, wieloletnich zmagań z depresją, uzależnieniem od leków, a także problemami związanymi z dokonywaniem życiowych wyborów. Jej losy na pewno poruszają. Przeżyć wojnę to naprawdę straszna trauma. Po tego typu przeżyciach z całą pewnością trudno jest wrócić do „normalnego życia”, być żoną, matką, człowiekiem…. • Należy jednak być też nieco bardziej obiektywnym w odbierze tej autobiografii. Wiele osób doświadczyło tego, co Roma Ligocka, ale trzeba przyznać, że z autorką i tak los obszedł się nad wyraz łaskawie. Inni nie mieli, aż tak ogromnego szczęścia. Po wojnie wiodła przecież nawet „dostatnie” życie. Powinnam jej współczuć, ale jednak nie będę… Przykro mi… Kilka faktów z jej życia, do których autorka się przyznaje i mówi o nich wprost, niczego nie ukrywając, pozostawiły w mej pamięci niezatarte raczej złe wspomnienie o tej osobie. Jej pewne życiowe wybory są wręcz karygodne i uważam, że nie można ich usprawiedliwić traumą jakiej doświadczyła w dzieciństwie. Mimo mego osobistego ALE uważam, że autobiografia ta uznana jako zapis autentycznych przeżyć człowieka, który doświadczył tragedii II Wojny Światowej jest na pewno cennym źródłem tego typu doświadczeń.
  • Czas wojny, to trudny czas do pisania wspomnień. Wypożyczyłam bo coś ciągło mnie do książki. Czekała długo na otwarcie. Bałam się jej. Przeczytałam ją w święta Bożego Narodzenia. • Napisana jest świetnie, mimo koszmaru wojny który przedstawia autorka z pozycji dziecka i lat powojennych osoby już dorosłej. • O tak trudnych czasach dawno nie czytałam z takim przejęciem ale i dystansem. Autorka nie wciąga nas w swój świat ale bardzo sugestywnie go odzwierciedla. Opis Krakowa, dzielnicy Żydowskiej w okresie wojny i postaw ludzi wobec ludzi.Polecam tym którzy lubią ambitną i trudną (emocjonalnie) literaturę.
  • Niezwykle poruszająca i dodatkowo napisana bez zbędnej tkliwości.
  • Świetna jak wszystkie książki Romy Ligockiej, choć ta chyba najlepsza.Inspiracją do jej napisania stał się film "Lista Schindlera" kiedy to w postaci dziewczynki w czerwonym płaszczyku autorka rozpoznała samą siebie.Postanowiła więc powrócić do przeszłości i opowiedzieć o codziennej walce o przetrwanie w krakowskim gettcie, ucieczce i tułaczce wraz z matką, wreszcie schronieniu w domu rodziny Kierników.W dalszej części książki Ligocka przedstawia swoje powojenne losy, między innymi studia na Akademii Sztuk Pięknych, pracę scenografki i kostiumologa, podróże, artystów z którymi często przebywała i swoje życie rodzinne.Pisze też o swoim uzależnieniu od leków, bo traumatyczne przeżycia z getta nigdy nie pozwoliły jej do końca odnaleźć się w nowym świecie.Książkę czyta się jednym tchem, gorąco polecam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:Das Mädchen im roten Mantel Dziewczynka w czerwonym płaszczyku cz. 1
Autorzy:Roma Ligocka Katarzyna Zimmerer Iris von Finckenstein
Tłumacz:Katarzyna Zimmerer
Opracowanie:Iris von Finckenstein
Lektor:Maja Ostaszewska
Przy współpracy:Iris von Finckenstein
oraz:Iris von Finckenstein
Wydawcy:Wydawnictwo Literackie (2010-2015) Wydawnictwo Znak (2001-2015) Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2002-2010) Świat Książki (2004)
ISBN:83-240-0075-5 83-240-0342-8 83-7391-372-6 978-83-08-04447-6 978-83-08-04469-8 978-83-08-04775-0 978-83-08-04776-7 978-83-08-04446-7 978-83-08-04774-7
Autotagi:audiobooki beletrystyka CD dokumenty elektroniczne druk elementy biograficzne epika książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka literatura piękna MP3 nagrania powieści proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 27 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo