Dziki hufiec

Tytuł oryginalny:
Armée furieuse
Autor:
Fred Vargas
Tłumacz:
Bożena Sęk
Wydawcy:
Legimi (2019)
Wydawnictwo Sonia Draga (2017-2019)
Wydane w seriach:
Komisarz Adamsberg
ISBN:
978-83-8110-663-4, 978-83-8110-802-7
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
3.0

Nieśmiała Valentine Vendermot w skromnej kwiecistej sukience przyjeżdża do Paryża, by przedstawić policji historię, która jednak nie mobilizuje paryskiej brygady do działania. Opowieść starszej kobiety wzbudza ciekawość w Adamsbergu ‒ inspektor przekazuje bieżące dochodzenie kolegom, sam zaś udaje się do Normandii, do miejscowości Ordebec, gdzie jak głosi miejscowa tradycja, na osławionej drodze zwanej chemin de Bonneval od stuleci pojawia się pan Hellequin ze swoim hufcem. A jego przybycie zawsze wieszczy śmierć… Korzystając ze wsparcia lokalnej żandarmerii, własnego syna i paru innych osób, Adamsberg będzie starał się uchronić złych ludzi przed złym losem. „Jak zawsze u Fred Vargas dygresje są co najmniej równie ważne jak śledztwo, dialogi mają swoje smaczki, a bohaterów warto bliżej poznać’. „Le Figaro” „Powieści Vargas się nie czyta ‒ każdą się przeżywa. To otwarcie drzwi do osobnego świata, który wciąga nas z wdziękiem ‒ ale i z siłą ‒ w odmienne klimaty”. critique-livre.fr „Postaci Vargas zamieszkują świat, w którym mit i rozsądek ścierają się ze sobą, tworząc fascynującą opowieść.” Washington Post

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo