Chemia śmierci

Tytuł oryginalny:
Chemistry of death
Autor:
Simon Beckett
Tłumacz:
Jan Kraśko ...
Wydawcy:
Wydawnictwo Amber (2005-20114)
Wydawnictwo Czarna Owca (2020)
Wydane w seriach:
Dr David Hunter
Bestsellery do Kieszeni
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
Więcej informacji...
4.4 (48 głosów)

Doktor Hunter wiedział o śmierci wszystko. Znał aż nazbyt wiele jej twarzy, kiedyś, zanim porzucił poprzednie życie i karierę. Był najlepszym antropologiem sądowym, teraz woli być zwykłym lekarzem w sennym miasteczku wśród bagien. Ale policja prosi go znów o pomoc... Jeszcze nie wiemy, dlaczego Hunter zgadza się tak niechętnie. Nie wiemy, kiedy zginie kolejna osoba. Razem z mieszkańcami Manham poddajemy się psychozie strachu i wzajemnej podejrzliwości. Każdy może być ofiarą i... mordercą. A Simon Beckett nie zdradza nam, czy wiedza wybitnego specjalisty wystarczy, by powstrzymać sadystę. Jedno wiemy na pewno: boimy się, z każdą stroną coraz bardziej, a autor wie, jak spotęgować nasz strach. Klaustrofobiczna atmosfera osacza, wręcz czujemy wszechobecny zapach śmierci. W Manham jest upalne lato, ale po plecach przechodzą nam ciarki, gdy czytamy opisy kolejnych znalezionych zwłok: oszczędne w słowach, obojętne, nawet bezduszne. A przecież seria makabrycznych morderstw to tylko tło, na którym rozgrywa się inny dramat, a może inne dramaty u przejmujące, jak przejmujące mogą być ludzkie uczucia: rozpacz, żal, gniew, niemożność zapomnienia. Nas również Chemia śmierci pozostawia z emocjami nie do zapomnienia. Więc kiedy kończymy czytać, dziękujemy Bogu, że to tylko powieść...
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Bardzo dobry thiller. Czytając pierwszych kilka stron nie byłam pewna czy mnie wciągnie, jednak po pewnym czasie mocno mnie zaciekawiła. Wątek jest spójny, historia ciekawa, dużo faktów z dziedziny medycyny. Polecam.
  • Ciało ludzkie zaczyna się rozkładać cztery minuty po śmierci. Coś, co było kiedyś siedliskiem życia, przechodzi teraz ostatnią metamorfozę. Zaczyna trawić samo siebie." • Upalne, suche lato na angielskiej prowincji w miasteczku Manham. Życie płynie powoli wręcz sennie, bez żadnych sensacji. Główny bohater, David Hunter, od trzech lat pracuje, jako lekarz rodzinny w tej mieścinie. Przeniósł się z Londynu, gdzie po przeżyciu osobistej tragedii, postanowił porzucić dawne życie i odnaleźć spokój i ukojenie daleko od stolicy Anglii. Zatrudnił się w przychodni dotychczasowego lekarza Henry'ego Maitlanda, który został inwalidą. W poprzednim życiu David był cenionym doktorem antropologii sądowej, który odnosił liczne sukcesy zawodowe. • Teraz żyje spokojnie, żeby nie powiedzieć nudno. Nie angażuje się w związki, stara się wykonywać swoją pracę najlepiej jak potrafi, choć jest ona raczej monotonna. Pewnego dnia senne Manham budzi się za sprawą okropnego odkrycia, jakiego dokonało dwóch braci. W lesie nad stawem leżą zwłoki w głębokim stanie rozkładu. Dokonano na nich profanacji dołączając ptasie skrzydła. • O pomoc zostaje poproszony David. Opiera się on i nie chce brać udziału w tej sprawie, gdyż nie chce powracać do swojego starego życia. Policji udaje się jednak namówić lekarza do oględzin ciała zmarłej kobiety. • Podejrzenia dotyczące tożsamości zwłok zaczynają się od tajemniczego zniknięcia Sally Palmer, pisarki, która podobnie jak David, przyjechała do Manham odpocząć. Była to przyjaciółka lekarza, z którą kiedyś się spotykał. Sprawą zajmuje się inspektor, Mackenzi, który odkrył przeszłość doktora Huntera i namawia go do stałej współpracy. • Jakby było mało rewelacji, jak na tak malutkie miasteczko, to po pewnym czasie odnaleziono kolejne zwłoki kobiety, której ciało zostało również zostało sprofanowane. W Manham zapada panika, kobiety są ostrzegane przed samotnym poruszaniem się po okolicy. Mieszkańcy bardzo łatwo rzucają oskarżeniami, co wprowadza jeszcze większy chaos. • Doktor David Hunter również pada ofiarą tych oskarżeń, gdyż mieszkańcy widują go w towarzystwie inspektora Mackenziego, który go przywozi i odwozi. Nikt nie wie, jaki jest powód tych podróży, więc sądzą, że jest on podejrzany. No i jest "obcy". • W międzyczasie rozwija się znajomość Davida i poznanej w pubie Jenny. Owocuje ona w wiele spotkań, a także wprowadza głównego bohatera w dobry nastrój oraz powoduje, że ma coraz mniej czasu na pracę. • Czy ta znajomość przetrwa? Jaki wpływa na nią będzie mieć atmosfera, która panuje w miasteczku? Kto jest mordercą? Czy zostanie ujęty zanim zginie kolejna osoba? Co oznacza profanacja ciał? • Styl autora już od pierwszej strony przydał mi do gustu. Bardzo lubię thrillery medyczne i zawsze oczekuję, że dostarczą mi dużo rozrywki. • W tym przypadku zabrakło mi jednak tego czegoś, co by mnie zachwyciło i wciągnęło. To coś, co pojawia się w książkach Tess Gerritsen i nie pozwala przerwać czytania. Fabuła książki od początku wciąga, co zapowiada, że dalej może być tylko lepiej. Otóż nie w tym przypadku. Część zabiegów zastosowanych przez autora łatwo przewidzieć, co psuje przyjemność z czytania. Uważam także, że wątek miłosny w pewnym momencie przeważa na głównym kryminalnym wątkiem. Nie ma, co ukrywać, romans nie jest wyższych lotów, łatwo się nudzi. • Bardzo spodobał mi się natomiast szczegółowo i barwnie opisywane fragmenty dotyczące rozkładających się zwłok. Tak naprawdę do przeczytania tej książki przekonał mnie pierwszy rozdział oraz opis na okładce. • Główny bohater to super antropolog sądowy, doceniany na arenie międzynarodowej. Jednakże jest to stereotypowy bohater, którego możemy znaleźć w wielu książkach tego gatunku. Autor zastosował utarty schemat osoby po przejściach, która ucieka od swojego starego życia w poszukiwaniu spokoju, oraz żeby poukładać sobie w głowie. Choć David z racji swojego wykształcenia powinien być ciekawą postacią, odnoszę jednak wrażenie, że był on mało wyrazisty i charakterny. • Pomimo tego, ze moja recenzja wyszła dość negatywna, to uważam, ze powieść jest warta uwagi i nie żałuję jej przeczytania. • Wady, które przedstawiłam, nie uniemożliwiają czytania oraz czerpania przyjemności z lektury. Możliwe, że ktoś będzie szukał i oczekiwał czegoś innego po tej powieści niż ja. Przez to, że to jest jeden z moich ulubionych gatunków literackich i już trochę książek przeczytałam, oczekuję czegoś mocniejszego i wyrazistego. Czytałam, ze kolejny tom jest lepszy niż ten, co z pewnością sprawdzę, bo ja się tak łatwo nie poddaję.
  • Trzymająca w napięciu akcja i świetnie przedstawione "życie" po życiu i nie chodzi tutaj o metafizykę.
  • Były momenty, kiedy książka mi się nudziła. Ale cała historia jest dobrze napisana, nie wygląda pozornie na to, że okaże się to, co się okaże :-)
1 2 3 4
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:Dzień jak dzień Just another day Chemia śmierci [1]
Autor:Simon Beckett
Tłumaczenie:Jan Kraśko Radosław Januszewski Berenika Janczarska
Wydawcy:Wydawnictwo Amber (2005-20114) Wydawnictwo Czarna Owca (2020)
Serie wydawnicze:Dr David Hunter Bestsellery do Kieszeni
ISBN:978-83-241-2445-9 978-83-241-3208-9 978-83-241-3612-4 978-83-241-3958-3 978-83-241-3977-4 978-83-241-4081-7 978-83-241-4845-5 978-83-241-4957-5 978-83-241-4998-8 978-83-241-5431-9 978-83-8143-598-7 97883241448455 83-241-245-4 83-241-2445-5 83-241-3208-9 973-83-241-5431-9 978-83-241-4051-7 978-83-241-4081-7-4
Autotagi:beletrystyka dokumenty elektroniczne druk epika książki literatura literatura piękna powieści proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 50 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo