Pogoda dla puchaczy:

jesień

Autorzy:
Marcin Kozioł
Bartek Jędrzejak
Ilustracje:
Małgorzata Osieleniec
Tłumacz:
Bartek Jędrzejak
Wydawca:
Prószyński i Spółka - Prószyński Media (2018-2019)
ISBN:
978-83-8123-340-8
Autotagi:
druk
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
3.0

Łacińska nazwa puchaczy to Bubo bubo. Nie należy się więc dziwić, że gdy w rodzinie państwa Puchaczy wykluły się upragnione puchate pisklęta, rodzice nazwali je: Bubisia, Bubuś, Bubbo i Bubel. Małe puchacze szybko muszą się usamodzielnić. Ruszają w świat, by każdy z puchaczy znalazł dla siebie swój własny wymarzony kawałek lasu. Bubuś, jako najodważniejszy z rodzeństwa, przemierza świat z najszerzej otwartymi bursztynowymi oczami - czasami ze zdziwienia, ale częściej z podziwu dla zjawisk przyrody, które odkrywa. To on decyduje się na lot na chmurę. I jesienią odkrywa lato. Babie lato. A że w życiu ptaków pogoda odgrywa ważną rolę, przy okazji poznajemy to, co dla jesieni charakterystyczne: jesienne ciężkie chmury i mgły. Dowiemy, się, dlaczego żółkną liście. I dlaczego zmieniają się pory roku. A przede wszystkim - co to jest pogoda i jak ją przewidzieć.O prognozowaniu pogody czytelnik dowie się więcej dzięki komentarzom i wyjaśnieniom (w znaczącej części w wersji filmowej) popularnego prezentera pogody, Bartka Jędrzejaka, z którym nauczymy się chodzić po chmurach. Zaraz, zaraz, czy to na pewno jest możliwe?
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo