Psychologia kryminalistyczna:

diagnoza i praktyka

Autor:
Brunon Hołyst
Wydawca:
Difin SA (2018-2022)
ISBN:
978-83-8085-540-3, 978-83-8085-541-0
Autotagi:
druk
książki
podręczniki
publikacje dydaktyczne
publikacje naukowe
skrypty
szkoły wyższe

"Psychologia kryminalistyczna. Diagnoza i praktyka" stanowi nową dziedzinę psychologii stosowanej, mającą własny obszar badań i charakteryzującą się ścisłymi powiązaniami z tradycyjnie rozróżnianymi działami psychologii. Zakres psychologii kryminalistycznej obejmuje psychologiczne aspekty kryminalistyki, czyli nauki o metodach ustalania faktu przestępstwa, sposobu jego popełniania, wykrywania sprawców i zapobiegania przestępstwom oraz innym ujemnym zjawiskom społecznym. Specyfika psychologii kryminalistycznej wynika w znacznej mierze ze specyfiki samej kryminalistyki. Wiadomo, że kryminalistyka jest nauką w znaczącym stopniu praktyczną. Niemniej jednak nie jest jedynie uogólnieniem praktyki śledczej, co niewątpliwie ograniczałoby lub wręcz uniemożliwiałoby jej rozwój. Wydanie IV różni się od poprzednich wydań. Dodano podtytuł Diagnoza i praktyka wskazujący na zakres podręcznika, zrezygnowano z omówienia problemów metodologii badań (b. część druga). Wprowadzono nową część szóstą Wybrane zjawiska społeczne stanowiące potencjalne zagrożenia. Dotyczy to np. agresji w ruchu drogowym. Nowym zagadnieniem jest również moralność podatkowa. Analizie poddano następujące zagadnienia: obowiązek podatkowy, uchylanie się od opodatkowania, poziom moralności podatkowej, subiektywna sprawiedliwość podatkowa
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo